1. |
Oku Rabbinin adıyla ki bütün mahlûkatı yarattı. |
2. |
İnsanı da bir parça kan pıhtısından var etti. |
3. |
Oku ve Rabbin, pek büyük bir kerem sâhibidir. |
4. |
Öyle bir Rab ki kâlemle öğretmiştir. |
5. |
İnsana bilmediğini belletmiştir. |
6. |
İş öyle değil, şüphe yok ki insan, azar elbette. |
7. |
Kendini ihtiyâcı yok görürse. |
8. |
Şüphe yok ki dönüş, Rabbinin tapısına. |
9. |
Gördün mü nehyedeni. |
10. |
Bir kulu, namaz kılarsa. |
11. |
Bir düşün, ya o doğru yolu bulup giderse. |
12. |
Yahut da çekinmeyi emrederse. |
13. |
Gördün mü sen de, ya öbürü yalanlar ve yüz çevirirse. |
14. |
Bilmez mi ki Allah, bilir gerçekten de. |
15. |
İş öyle değil, vaz geçmezse eğer elbette tutarız perçeminden. |
16. |
Yalan söyleyenin, yanlış hareket edenin perçeminden. |
17. |
Derken hemdemlerini, kavmini, kabîlesini çağırır. |
18. |
Biz de yakında zebânileri çağırırız. |
19. |
İş öyle değil, itâat etme ona ve artık secde et de yaklaş. |