Kalem Suresi
    YAŞAR NURİ ÖZTÜRK MEALİ
    Rahmân ve rahîm olan Allah´ın adıyla
    1. Nûn! Yemin olsun kaleme ve satır satır yazdıklarına
    2. Ki sen, cin tasallutuna uğramış değilsin; Rabbinin nimeti sayesinde,
    3. Senin için kesintisiz bir ödül var.
    4. Ve gerçekten sen, çok büyük bir ahlak üzerindesin.
    5. Yakında göreceksin, onlar da görecekler,
    6. Hanginizmiş fitneye tutulan, deliren!
    7. Senin Rabbin, evet O´dur kendi yolundan kimin saptığını en iyi bilen. Ve O´dur kimin doğruya ve güzele kılavuzlandığını en iyi bilen.
    8. O halde, yalanlayanlara itaat etme!
    9. İstediler ki sen, alttan alıp gevşek davranasın/yağcılık edesin de onlar da yağcılık etsinler/yumuşaklık göstersinler.
    10. Şunların hiçbirine eğilme, uyma: Çok yemin eden, bayağı/alçak,
    11. Alaycı/gammaz, koğuculuk için dolaşıp duran,
    12. Hayrı engelleyen, sınır tanımaz saldırgan, günaha batmış,
    13. Kaba/obur, bütün bunlardan sonra da soyu bozuk, kötülükle damgalı.
    14. Mal ve oğullar sahibi olmuş da ne olmuş?
    15. Ayetlerimiz ona okunduğunda şöyle der: "Daha öncekilerin masalları!"
    16. Yakında biz onun hortumu üzerine damga basacağız/burnunu sürteceğiz.
    17. Biz onları, o bahçe sahiplerini belalandırdığımız gibi belalandırdık. Hani, onlar sabaha çıktıklarında, bahçeyi mutlaka kesip biçeceklerine yemin etmişlerdi.
    18. Hiçbir istisna tanımıyorlardı.
    19. Ama onlar uyumaktayken, Rabbinden gelen bir dolaşıcı bahçeyi dolaştı da,
    20. O, simsiyah kesiliverdi.
    21. Sabaha çıktıklarında birbirlerine seslendiler:
    22. "Hadi, eğer biçecekseniz ekininize erken gidin."
    23. Yola koyuldular. Aralarında fısıldaşıyorlardı:
    24. "Hey! Bugün oraya bir yoksul girip yanınıza gelmesin!"
    25. Sadece engellemeye, şiddete güçleri yeten kişiler olarak erkenden vardılar.
    26. Fakat bahçeyi görünce: "Yahu biz yanlış gelmişiz." dediler.
    27. "Hayır, hayır! Biz mahrum edilenleriz."
    28. Ortancaları/ılımlı olanı şöyle dedi: "Ben size söylemedim mi? Tespih etseydiniz ya!"
    29. O zaman dediler ki: "Tespih ederiz seni, ey Rabbimiz! Gerçekten biz zalimler olduk."
    30. Bunun üzerine birbirlerini kınamaya başladılar.
    31. "Yazıklar olsun bize, dediler, biz gerçekten azgınlarmışız."
    32. "Umarız, Rabbimiz bize onun yerine daha hayırlısını verir. Biz de her şeyimizle Rabbimize yöneliriz."
    33. İşte böyledir azap! Âhiretin azabı ise gerçekten çok daha büyüktür. Bir bilselerdi!
    34. Takva sahipleri için, Rableri katında nimetlerle dolu cennetler vardır.
    35. Biz, Müslümanları/Allah´a teslim olanları, suçlular gibi yapar mıyız?
    36. Neniz var sizin, nasıl hüküm veriyorsunuz?
    37. Yoksa sizin bir kitabınız var da ondan ders mi görüyorsunuz?
    38. Onda, keyfinize uyan her şeyi rahatça buluyorsunuz.
    39. Yoksa sizin lehinize üzerimizde kıyamete kadar uzanacak yeminler mi var da siz ne hükmederseniz oluverecek!
    40. Sor onlara: "Böyle bir şeye hangisi kefil?"
    41. Yoksa kendilerinin ortakları mı var? Eğer doğru sözlüler iseler, çağırıversinler ortaklarını!
    42. Baldırın çıplak kalacağı, secdelere çağrılacakları gün, onu da yapamayacaklar.
    43. Gözleri yere eğilmiş, benliklerini zillet kaplamıştır. Onlar, sapasağlam oldukları zaman da secde etmeye çağrılıyorlardı.
    44. Bu sözü yalanlayanla beni baş başa bırak. Onları, bilmedikleri yerden yakalayacağız.
    45. Süre tanıyorum onlara. Tuzağım gerçekten zorludur benim.
    46. Bir ücret mi istiyorsun kendilerinden de onlar, bir borç altında eziliyorlar!
    47. Yoksa gayb, yanlarında da onlar mı yazıyorlar?
    48. Artık Rabbinin hüküm vermesi için sabret! Balığın dostu Yûnus gibi olma! Hani o, hıçkırıktan boğulur bir halde yakarmıştı.
    49. Eğer ona, Rabbinden bir nimet ulaşmasaydı, horlanmış bir halde cascavlak bir yere atılırdı.
    50. Fakat Rabbi onu seçilip yüceltti ve barışseverlerden yaptı.
    51. O küfre sapanlar, Zikir´i/Kur´an´ı işittiklerinde az kalsın gözleriyle seni devireceklerdi. "Bu tam bir cinlidir." diyorlardı.
    52. Oysaki o Zikir/Kur´an âlemler için bir öğütten başka şey değildir.