1. |
Güneşe ve onun parıltısına andolsun. |
2. |
Onu izlediği zaman aya, |
3. |
Onu (güneş) parıldattığı zaman gündüze, |
4. |
Onu sarıp örttüğü zaman geceye, |
5. |
Göğe ve onu bina edene, |
6. |
Yere ve onu yayıp döşeyene, |
7. |
Nefse ve ona ´bir düzen içinde biçim verene,´ |
8. |
Sonra ona fücurunu (sınır tanımaz günah ve kötülüğünü) ve ondan sakınmayı ilham edene (andolsun). |
9. |
Onu arındırıp temizleyen gerçekten felah bulmuştur. |
10. |
Ve onu (isyanla, günahla, bozulmalarla) örtüp saran da elbette yıkıma uğramıştır. |
11. |
Semûd (halkı) azgınlığı dolayısıyla yalanladı; |
12. |
En ´zorlu bedbahtları´ ayaklandığında, |
13. |
Allah´ın elçisi onlara dedi ki: «Allah´ın (deneme için size gönderdiği) devesine ve onun su içme sırasına dikkat edin.» |
14. |
Fakat onlar, onu yalanladılar, deveyi de yere yıkıp öldürdüler: Rableri de günahları dolayısıyla ´onları yerle bir etti, kırıp geçirdi´; orasını da dümdüz etti. |
15. |
(Allah, asla) Bunun sonucundan korkmaz. |