Namaz Vakitleri
Kuran'da ARA
    Yasin Suresi
    SÜLEYMAN ATEŞ MEALİ
    Rahmân ve rahîm olan Allah´ın adıyla
    1. Yâsin
    2. Hikmetli Kur´ân´a andolsun.
    3. Kuşkusuz sen gönderilmiş elçilerdensin.
    4. Dosdoğru bir yol üzerinde,
    5. Yani üstün ve çok esirgeyen Allâh´ın indirdiği (Kur´ân yolu) üzerindesin.
    6. Babaları uyarılmamış, bu yüzden kendileri de gaflet içinde kalmış bir toplumu uyarman için (seni gönderdik).
    7. Andolsun onların çoğuna o söz (cinlerden ve insanlardan bir kısmını cehenneme dolduracağım, sözü) hak oldu; artık onlar inanmazlar.
    8. Biz onların boyunlarına halkalar geçirdik. Çenelere kadar dayanan o halkalar yüzünden kafaları kalkıktır.
    9. Önlerinden bir sed ve arkalarından bir sed çektik de onları kapattık; artık görmezler.
    10. Onları uyarsan da uyarmasan da onlar için birdir, inanmazlar.
    11. Sen ancak zikre uyan ve görmeden Rahmân´dan korkan kimseyi uyarabilirsin. İşte öylesini bir mağfiret ve güzel bir mükâfâtla müjdele.
    12. Biziz, biz ki, ölüleri diriltiriz ve öne sürdükleri işleri ve bıraktıkları eserleri yazarız. Zaten biz, her şeyi apaçık bir kütüğe ayrıntılı olarak kaydetmişizdir.
    13. Onlara elçilerin geldiği şu kent halkını misâl olarak anlat:
    14. Biz onlara iki elçi gönderdik, onları yalanladılar, biz de (elçileri) üçüncü biriyle destekledik. Dediler ki: "Biz size gönderilen elçileriz."
    15. (Kentliler) Dediler ki: "Siz de bizim gibi insandan başka bir şey değilsiniz. Rahmân bir şey indirmemiştir. Siz sadece yalan söylüyorsunuz."
    16. (Elçiler) Dediler ki: "Rabbimiz bilir ki biz size gönderilmiş elçileriz."
    17. "Bizim üzerimize düşen, yalnız açıkça duyurmaktır."
    18. (Kentliler) Dediler ki: "Doğrusu biz sizin yüzünüzden uğursuzluğa uğradık. Eğer bu işten vazgeçmezseniz sizi mutlaka taşlarız ve bizden size acı bir azâb dokunur."
    19. (Elçiler) Dediler ki: "Uğursuzluğunuz sizin kendinizdedir. Size öğüt verildiği için mi (uğursuzluğa uğruyorsunuz)? Hayır siz aşırı giden bir kavimsiniz."
    20. Kentin en uzak yerinden bir adam koşarak geldi: "Ey kavmim, elçilere uyun." dedi.
    21. "Sizden bir ücret istemeyenlere uyun, onlar doğru yoldadırlar."
    22. "Ben niçin beni yaratana kulluk etmeyeyim? Siz de hep O´na döndürüleceksiniz."
    23. "O´ndan başka tanrılar edinir miyim hiç? Eğer O çok esirgeyen, bana bir zarar vermek dilese, onların şefâ´ati bana hiçbir yarar sağlamaz ve onlar beni kurtaramazlar."
    24. "O takdirde ben, apaçık bir sapıklık içinde olurum."
    25. "Ben sizin Rabbinize inandım, (gelin) beni dinleyin."
    26. Ona: "Cennete gir" denilince: "Keşke, dedi, kavmim bilseydi.
    27. Rabbimin beni bağışladığını ve beni ağırlananlardan kıldığını!"
    28. Ondan sonra biz, kavminin üzerine gökten bir ordu indirmedik, indirici de değildik, (buna gerek yoktu).
    29. Sâdece korkunç bir gürültü oldu, hemen sönüverdiler.
    30. Yazık şu kullara! Kendilerine gelen her elçi ile mutlaka alay ederlerdi.
    31. Görmediler mi kendilerinden önce nice nesilleri yok ettik; onlar bir daha kendilerine dönüp gelmezler?
    32. Ancak hepsi toplandığı zaman huzûrumuza getirileceklerdir.
    33. Ölü toprak, onlar için bir âyettir, (ölüleri nasıl dirilteceğimize işârettir): Biz onu dirilttik, ondan dâne çıkardık da ondan yiyorlar.
    34. Orada hurma ve üzüm bahçeleri yarattık; orada çeşmeler akıttık.
    35. Ki o(suyun, yâhut bahçe)nin ürününden ve ellerinin emeğinden yesinler. Hâlâ şükretmiyorlar mı?
    36. Ne yücedir O (Allâh) ki toprağın bitirdiklerinden, kendilerinden ve daha bilmedikleri nice şeylerden olan bütün çiftleri yaratmıştır.
    37. Gece de onlar için bir âyettir. Gündüzü ondan soyup, alırız, birden onlar karanlıkta kalıverirler.
    38. Güneş de kendi müstekarrı (istikrârı veya istikrâr bulacağı yer) için akıp gider. Bu, üstün ve bilen(Allâh)ın takdiridir.
    39. Aya da konaklar tâyin ettik. Nihâyet o, eski urcun(hurma salkımının sapın)a benzer bir hâle geldi.
    40. Ne güneş aya erişebilir, ne de gece, gündüzün önüne geçebilir. Hepsi bir felekte (yörüngede) yüzmektedirler.
    41. Onlar için bir âyet de, onların çoçuklarını dolu gemide taşımamız,
    42. Ve kendilerine onun gibi binecekleri nice şeyler yaratmamızdır.
    43. Dilesek onları (suda) boğarız, ne kendilerine imdad (eden) olur, ne de kurtarılırlar.
    44. Ancak bizden bir rahmet ve bir süreye kadar yaşatma vardır (acıyarak onları bir süre yaşatırız).
    45. Onlara: "Önünüzdeki ve arkanızdaki (yani sizden önce geçen ve ileride sizi bekleyen) olaylardan sakının ki, esirgenesiniz," dendiği zaman (aldırmazlar).
    46. Zaten, onlara Rabblerinin âyetlerinden hiçbir âyet gelmez ki ondan yüz çevirmiş olmasınlar.
    47. Onlara: "Allâh´ın size verdiği rızıktan (Allâh için) verin!" dendiği zaman, nankörler, inananlara: "Allâh´ın dilediği takdirde yedireceği bir kimseye biz mi yedirelim? Doğrusu siz, apaçık bir sapıklık içindesiniz." derler.
    48. Ve: "Eğer doğru söylüyorsanız bu tehdid (ettiğiniz azâb) ne zaman (gelecek)?" diyorlar.
    49. Onların işi sadece korkunç bir sese bakar. Çekişip dururlarken ansızın o, kendilerini yakalar.
    50. Artık ne bir tavsiye yapabilirler, ne de âilelerine dönebilirler.
    51. Sûr´a üflendi. İşte onlar kabirlerden Rablerine koşuyorlar.
    52. Dediler: "Vah bize, bizi yattığımız yerden kim kaldırdı? İşte Rahmân´ın va´dettiği şey budur. Demek peygamberler doğru söylemiş!"
    53. Sâdece bir tek gürültü olur, hemen onların hepsi huzûrumuza getirilirler.
    54. O gün, hiç kimseye bir haksızlık yapılmaz ve siz ancak yaptığınızın cezâsını çekersiniz.
    55. O gün cennet halkı, bir iş içinde eğlenirler.
    56. Kendileri ve eşleri, gölgelerde, koltuklara yaslanmışlardır.
    57. Orada onlar için meyvalar ve istedikleri her şey vardır.
    58. Çok esirgeyen Rabden (onlara) sözle selâm (vardır).
    59. "Ey suçlular, bugün şöyle ayrılın!"
    60. "Ey Âdem oğulları, ben size and vermedim mi: Şeytâna tapmayın o sizin apaçık düşmanınızdır.
    61. Bana tapın doğru yol budur diye?"
    62. "O, sizden birçok kuşağı saptırmıştı. Düşünmüyor muydunuz?"
    63. "İşte size söylenen cehennem!"
    64. "İnkârınızdan dolayı bugün oraya girin!"
    65. O gün ağızlarını mühürleriz, elleri bize söyler, ayakları yaptıklarına şâhidlik eder.
    66. Dilesek gözlerini silerdik de yola dökülürlerdi, ama nasıl görecekler?
    67. Dilesek kılıklarını değiştirip onları oldukları yerde dondururduk, ne ileri gidebilir, ne geri dönebilirlerdi.
    68. Kime uzun ömür versek, onun yaratılışını baş aşağı çevirir (gücünü azaltır)ız, (sonunda zayıflar, ihtiyarlar). Akıllarını kullanmıyorlar mı?
    69. Biz ona (Muhammed´e) şiir öğretmedik, (şiir) ona yakışmaz da. O(na vahyedilen) sadece bir öğüt ve apaçık bir Kur´ân´dır.
    70. (Bu Kur´ân Muhammed´e vahyedilmiştir) ki, diri olanları uyarsın ve inkâr edenlere de (azâb) söz(ü) hak olsun.
    71. Görmediler mi ellerimizin yaptıklarından kendilerine nice hayvanlar yarattık da kendileri onlara mâlik olmaktadırlar?
    72. Onları kendilerine boyun eğdirdik, onlardan bazıları binekleridir ve onlardan bazılarını da yerler.
    73. Kendileri için onlarda daha birçok yararlar ve içecekler var. Hâlâ şükretmiyorlar mı?
    74. Belki kendilerine yardım edilir diye Allah´tan başka tanrılar edindiler.
    75. (O tanrılar) Kendilerine yardım edemezler. Tersine kendileri onlar için hazırlanmış askerlerdir (Onları korumaktadırlar).
    76. Onların sözü seni üzmesin. Biz onların gizlediklerini de açığa vurduklarını da biliyoruz.
    77. İnsan, bizim kendisini nasıl bir nutfe (sperm)den yarattığımızı görmedi mi ki, şimdi apaçık bir hasım kesildi?
    78. Kendi yaratılışını unutarak bize bir mesel verdi: "Şu çürümüş kemikleri kim diriltecek?" dedi.
    79. De ki: "Onları ilk defa yaratan diriltecek. O, her yaratmayı bilir."
    80. O size yeşil ağaçtan ateş yaptı da siz ondan yakıyorsunuz.
    81. Gökleri ve yeri yaratan, onların benzerlerini yaratamaz mı? Elbette yaratır. O, çok bilen yaratıcıdır.
    82. O´nun işi, bir şeyi(n olmasını) istedi mi ona, sadece "ol!" demektir, hemen oluverir.
    83. Yücedir O ki, her şeyin hükümranlığı O´nun elindedir ve siz O´na döndürüleceksiniz.