Kıyamet Suresi
    ŞABAN PİRİŞ MEALİ
    Rahmân ve rahîm olan Allah´ın adıyla
    1. Andolsun kıyamet gününe.
    2. Andolsun kendini kınayan nefse.
    3. İnsan, kemiklerini bir araya getiremeyeceğimizi mi sanıyor?
    4. Evet, onun parmak uçlarını bile düzenlemeye gücümüz yeter.
    5. Oysa, insan önündekini yalanlamak ister de..
    6. -Kıyamet günü ne zaman? diye sorar.
    7. -Göz kamaştığı zaman..
    8. Ay tutulduğu..
    9. Güneş ve Ay bir araya getirildiği zaman..
    10. (O gün) insan: -Bugün kaçacak yer nerede? der.
    11. -Hayır, asla kaçacak bir yer yoktur.
    12. O gün, karar yeri Rabbinin huzurudur.
    13. O gün insana yaptıkları ve erteledikleri haber verilir.
    14. -Evet, insan kendini görecektir.
    15. İsterse özür beyan etsin.
    16. -Dilini acele ile hareket ettirip durma.
    17. Şüphesiz, onu toplayıp, okumak bize düşer.
    18. Onu okuduğumuz zaman onun okunuşuna tabi ol.
    19. Sonra onu açıklamak yine bize aittir.
    20. -Hayır, siz, acil olanı /dünyayı seviyorsunuz.
    21. Ahireti bırakıyorsunuz.
    22. O gün, parıldayan yüzler olacak.
    23. Rabbine bakacak..
    24. O gün asık yüzler de olacak.
    25. Bellerini bükecek bir felakete uğrayacağını anlayacak.
    26. Hayır, can çıkma noktasına/köprücük kemiğine gelmiş.
    27. -Son nefesini veren kimdir? denmiş.
    28. Anlar ki, bu bir ayrılış.
    29. Bacaklarından can çekilmiş.
    30. O gün sevk, Rabbine´dir.
    31. Tasdik etmemiş, namaz kılmamış.
    32. Fakat, yalanlamış, yüz çevirmiş.
    33. Sonra da çalım satarak ailesine gitmişti.
    34. -Belanı buldun, belanı!
    35. Sonra sen buna layıksın!
    36. İnsan kendisini başı boş bırakacağımızı mı sanar?
    37. O, atılan spermden bir damla değil miydi?
    38. Sonra “alaka” olmuş, Allah, onu yaratmış ve düzenlemişti.
    39. Ondan erkek ve dişi iki çift yapmıştır.
    40. Bunu yapanın ölüleri diriltmeye gücü yetmez mi?