1. |
Andolsun fecre, |
2. |
Ve on geceye, |
3. |
Hem çifte, hem teke. |
4. |
Gelip geçeceği demde geceye, |
5. |
Akıl sahipleri için bunların her biri birer yemine değmez mi? |
6. |
Görmez misin, Rabbın nasıl yaptı Ad´a? |
7. |
Sütunlar sahibi İrem´e? |
8. |
Ki o, şehirlerde bir benzeri yaratılmayandı. |
9. |
Dağ yamacında kayaları oyan Semud kavmine? |
10. |
Kazıklar sahibi Firavun´a, |
11. |
Ki bunlar, memleketlerde azgınlık etmişlerdi. |
12. |
Ve fesadı çoğaltmışlardı. |
13. |
Bu sebeple Rabbın onları, azab kırbacından geçirdi. |
14. |
Doğrusu Rabbın hep gözetlemekteydi. |
15. |
Ama insan; Rabbı kendisini deneyip kerem eder ve nimet verirse: Rabbım beni şerefli kıldı, der. |
16. |
Ama onu denemek üzere rızkını daraltırsa: Rabbım beni fakir düşürdü, der. |
17. |
Hayır; doğrusu siz, yetime ikram etmezsiniz. |
18. |
Yoksulu yedirmek için birbirinizi teşvik etmezsiniz. |
19. |
Mirası hak gözetmeden yersiniz. |
20. |
Malı da pek çok seversiniz. |
21. |
Ama yer; parça parça dağıtıldığında. |
22. |
Melekler sıra sıra dizilip Rabbının buyruğu geldiğinde. |
23. |
Cehennem o gün getirilir. İnsan o gün, hatırlayacak ama hatırlamadan ona ne? |
24. |
Keşke bu hayatım için önceden bir şey yapsaydım, der. |
25. |
O gün O´nun azabı gibi hiç bir kimse azab edemez. |
26. |
O´nun vurduğu bağı kimse vuramaz. |
27. |
Ey huzur içinde olan can. |
28. |
Dön Rabbına. Sen O´ndan hoşnud, O da senden razı olarak. |
29. |
Haydi gir kullarımın arasına. |
30. |
Gir, cennetime. |