|
| 1. | Yaratan Rabbinin adiyle oku. |
| 2. | O, insanı bir kan pıhtısından yaratdı. |
| 3. | Oku. Rabbin nihayetsiz kerem saahibidir. |
| 4. | Ki O, kalemle (yazı yazmayı) öğretendir. |
| 5. | İnsana bilmediğini O öğretdi. |
| 6. | (Okumamakdan) sakın! Çünkü insan muhakkak azar, |
| 7. | Kendisini (mal sebebiyle) ihtiyacdan vareste gördü diye. |
| 8. | (Ey insan) şübhesiz dönüş (ün) ancak Rabbinedir. |
| 9. | (9-10) Bir kulu, namaz kılarken, men edecek (adam) gördün mü sen? |
| 10. | (9-10) Bir kulu, namaz kılarken, men edecek (adam) gördün mü sen? |
| 11. | Gördün mü (şu cür´eti)? Ya o doğru yol üzerinde ise. |
| 12. | Yahud takvayı emretdiyse, |
| 13. | gördün mü? Ya (öbürü hakkı) yalan saydı, (îmandan) yüz çevirdi ise... |
| 14. | (O adam) Allahın muhakkak (herşey´i) görüb durduğunu hiç de bitmemiş mi |
| 15. | (Böyle şeylerden) sakınsın o. Eğer (küfründen) vaz geçmezse, andolsun, onu aln (ının saç) ından tutub (cehenneme) sürükleriz, |
| 16. | (Ya´nî) yalancı, günahkâr aln (ının saç) ından. |
| 17. | O vakit (durmasın) meclisini da´vet etsin! |
| 18. | Biz (de) zebanileri çağırırız. |
| 19. | Sakın (Habîbim) ona boyun eğme. Secde et. Yaklaş. |