Kalem Suresi
    FİZİLAL-İL KURAN MEALİ
    Rahmân ve rahîm olan Allah´ın adıyla
    1. Nun. Kaleme ve onunla yazdıranlara and olsun.
    2. Sen, Rabbinin nimetiyle cinlenmiş değilsin.
    3. Senin için kesintisiz bir mükafat vardır.
    4. Ve sen yüce bir ahlaka sahipsin.
    5. Sen de göreceksin, onlar da görecekler.
    6. Hanginizin sınandığını.
    7. Şüphesiz Rabbin, kimlerin kendi yolundan saptığını ve kimlerin doğru yolda olduğunu herkesten iyi bilir.
    8. Öyleyse yalanlayanlara itaat etme.
    9. Onlar istediler ki, sen yumuşak davranasın da onlar da sana yumuşak davransınlar.
    10. Şunların hiçbirine itaat etme: Yemin edip duran aşağılık.
    11. Herkesi kınayan, söz götürüp getiren.
    12. Hayra engel olan, saldırgan, günahkar.
    13. Kaba, sonra da soysuz, alçak.
    14. Mal ve oğullar sahibi olmuş diye (yolunu şaşırmış)
    15. Kendisine ayetlerimiz okunduğu zaman: «Eskilerin masalları» dedi.
    16. Biz yakında onun burnuna damga vuracağız.
    17. Biz, vakti ile «bahçe sahiplerini» sınadığımız gibi, onları da sınadık. Hani onlar (bahçe sahipleri) sabah olurken kimse görmeden onun mahsullerini toplayacaklarına yemin etmişlerdi.
    18. Onlar istisna da etmiyorlardı.
    19. Ancak onlar uyurken Rabbin katından gönderilen bir salgın o bahçeyi sarıvermişti de.
    20. Bahçe simsiyah olmuştu.
    21. Sabahleyin birbirlerine seslendiler.
    22. Haydi ürünleri toplayacaksanız erkenden ekininize gidin diye.
    23. Derken yürüdüler ve şöyle fısıldaşıyorlardı:
    24. Sakın bugün hiçbir yoksul bahçeye girip yanınıza sokulmasın.
    25. Ürünleri toplayacaklarından emin olarak erkenden gittiler.
    26. Fakat bahçeyi görünce «Herhalde biz yolu şaşırdık» dediler.
    27. Hayır doğrusu biz mahrum bırakıldık.
    28. Ortancaları, «Ben size demedim mi? Allah´ı noksan sıfatlardan tenzih etmeniz gerekmez miydi?» dedi.
    29. «Rabbimizi tesbih ederiz, doğrusu biz kendi kendimize zulüm etmişiz» dediler.
    30. Ardından, kabahati birbirlerine yüklemeye başladılar.
    31. Nihayet şöyle dediler: «Yazıklar olsun bize! Gerçekten biz azgın kimselermişiz.»
    32. Belki Rabbimiz bize bundan daha iyisini verir; doğrusu artık, Rabbimizden dilemekteyiz.
    33. İşte azab böyledir. Ahiret azabı ise elbette daha büyüktür. Keşke bilselerdi.
    34. Muttakiler içinde Rabbleri katında nimet bahçeleri vardır.
    35. Öyle ya biz Müslümanları o günahkarlarla bir tutar mıyız hiç?
    36. Size ne oluyor? Ne biçim hüküm veriyorsunuz?
    37. Yoksa bir kitabınız var da ondan mı bu hükümleri okuyorsunuz?
    38. Onda beğendiğiniz her şeyi mi buluyorsunuz?
    39. Yoksa «İstediğiniz gibi hükmedebilirsiniz» diye sizin lehinize olarak tarafımızdan verilmiş kıyamet gününe kadar geçerli kesin sözler mi var?
    40. Sor onlara: Bu iddiayı onların hangisi savunacak?
    41. Yoksa kendilerinin ortakları mı var? Doğru iseler ortaklarını çağırsınlar.
    42. O gün işin dehşetinden baldırlar açılır; ve secdeye davet edilecekleri gün secde edemezler.
    43. Gözleri dönmüş olarak yüzlerini zillet kaplar. Onlar sağlam iken de secdeye davet edildiler fakat secde etmezlerdi.
    44. Bu sözü yalanlayanı bana bırak; onları bilmedikleri yerden derece derece azaba yaklaştıracağız.
    45. Onlara mühlet veriyorum. Doğrusu benim tuzağım sağlamdır.
    46. Yoksa sen onlardan bir ücret istiyorsun da onlar ağır borç altında mı kalıyorlar?
    47. Yoksa gaybın bilgisi kendi yanlarında da onlar mı istedikleri gibi yazıyorlar?
    48. Sen Rabbinin hükmünü sabırla bekle. Balık sahibi Yunus gibi olma, o pek üzgün olarak Rabbine seslenmişti.
    49. Şayet Rabbinden ona bir nimet yetişmemiş olsaydı, o mutlaka çırıl çıplak, kınanacak bir halde bir yere atılırdı.
    50. Fakat Rabbi O´nun duasını kabul etti de onu salih insanlardan yaptı.
    51. Doğrusu kafirler Kuran´ı dinlediklerinde neredeyse seni gözleriyle yıkıp devireceklerdi. «O delidir» diyorlardı.
    52. Oysa Kur´an alemler için bir öğütten başka bir şey değildir.