1. |
Andolsun fecre. |
2. |
On geceye (Zilhicce ayının ilk on gecesine). |
3. |
Çifte ve teke. |
4. |
Gitmekte olan geceye. |
5. |
Nasıl, bunlarda bir akıl sahibi için yemin var değil mi? |
6. |
Görmedin mi Rabbin ne yaptı Âd kavmine? |
7. |
Sütunlar sahibi İrem´e? |
8. |
Ki ülkeler içinde onun benzeri yaratılmamıştı. |
9. |
Vâdide kayaları yontan Semud kavmine? |
10. |
Kazıklar sahibi (güçlü, kuvvetli) Firavun´a? |
11. |
Bunlar ülkelerde azmışlardı. |
12. |
Oralarda çok bozgunculuk yapmışlardı. |
13. |
Bu yüzden Rabbin onların üstüne azap kamçısı yağdırdı. |
14. |
Kuşkusuz Rabbin her an gözetlemededir. |
15. |
Ama insan, her ne zaman Rabbi onu sınayıp da ikramda bulunur, nimet verirse, «Rabbim bana ikram etti.» der. |
16. |
Ama her ne zaman da sınayıp rızkını daraltırsa, o vakit de, «Rabbim beni zillete düşürdü.» der. |
17. |
Hayır hayır, doğrusu siz yetime ikram etmiyorsunuz. |
18. |
Birbirinizi yoksulu yedirmeye teşvik etmiyorsunuz. |
19. |
Oysa mirası öyle bir yiyorsunuz ki, haram helal gözetmeden. |
20. |
Malı öyle bir seviyorsunuz ki, yığmacasına. |
21. |
Hayır hayır, yer birbiri ardınca sarsılıp dümdüz olduğu zaman, |
22. |
Rabbinin emri gelip melekler sıra sıra dizildiği zaman, |
23. |
Ki cehennem de o gün getirilmiştir. İşte o gün insan anlar. Fakat bu anlamanın ona ne yararı var? |
24. |
«Keşke hayatım için bir şeyler yapıp gönderseydim.» der. |
25. |
Artık o gün Allah´ın edeceği azabı kimse edemez. |
26. |
Onun vuracağı bağı kimse vuramaz. |
27. |
Ey, Rabbine, itaat edip huzura eren nefis! |
28. |
Hem hoşnut edici, hem de hoşnut edilmiş olarak Rabbine dön. |
29. |
Kullarımın arasına gir. |
30. |
Cennetime gir. |