Hicr Suresi
    ELMALILI HAMDİ YAZIR (SADELEŞTİRİLMİŞ 1) MEALİ
    Rahmân ve rahîm olan Allah´ın adıyla
    1. Elif, Lam, Ra. Bunlar işte sana Kitabın ve gerçekleri açıklayan bir Kur´an´ın ayetleridir.
    2. Bir zaman gelecek, küfredenler, müslüman olsaydılar diye arzu çekecekler.
    3. Bırak onları, yesinler, içsinler, keyif sürsünler ve emel kendilerini oyalasın; sonra bilecekler!
    4. Biz, hiçbir memleketi herhalde bilinen bir yazısı olmaksızın helak etmedik.
    5. Hiçbir ümmet, ecelini ne öne alabilir, ne de erteleyebilir.
    6. Bir de Onlar: «Ey kendisine kitap indirilmiş olan, sen mutlaka delisin!
    7. Eğer doğru söyleyenlerden isen, getirsene o melekleri bize!» dediler.
    8. Biz, o melekleri ancak hak ile indiririz ve o zaman, onlara göz açtırılmaz.
    9. Şüphe yok ki, o Kur´an´ı Biz indirdik. Biz; her halde onu muhafaza da edeceğiz!
    10. Yüceliğime andolsun ki, senden önce, geçmiş topluluklar içinden de peygamberler gönderdik.
    11. Ve onlara hiçbir peygamber gelmiyordu ki, onunla alay ediyor olmasınlar.
    12. Biz böylece suçluların kalplerine sokarız onu.
    13. Geçmiş milletlerin başına gelenler önlerinde geçmişken yine de ona iman etmezler.
    14. (14-15) Onlara gökten bir kapı açsak da oradan yukarı çıksalardı: «Herhalde gözlerimiz döndürüldü; belki de biz büyüye tutulmuş bir topluluğuz.» diyeceklerdi.
    15. (14-15) Onlara gökten bir kapı açsak da oradan yukarı çıksalardı: «Herhalde gözlerimiz döndürüldü; belki de biz büyüye tutulmuş bir topluluğuz.» diyeceklerdi.
    16. Şanım hakkı için biz, gökte burçlar yaptık ve onu seyredenler için süsledik.
    17. Bir de onu lanetlenmiş her şeytandan koruduk.
    18. Ancak kulak hırsızlığı yapan olursa, onu da parlak bir alev takip etmektedir.
    19. Yeri de döşeyip yaydık, ona ağır baskılar bıraktık ve onda ölçülü herşeyden bitirdik.
    20. Orada size ve sizin rızıklarını vermediğiniz kimselere geçim yolları sağladık.
    21. Hazineleri, Bizim yanımızda olmayan hiçbir şey yoktur. Fakat Biz onu, ancak belirli bir ölçü ile indiririz.
    22. Bir de aşılayıcı rüzgarlar gönderdik de gökten bir su indirip sizi onunla suladık. Onu depolarda tutan da siz değilsiniz.
    23. Her halde Biz, kesinlikle hem hayat verir, hem öldürürüz. Hepsine varis de Biziz.
    24. Andolsun ki içinizden öne geçmek isteyenleri de geri kalmak isteyenleri de bilmekteyiz.
    25. Muhakkak Rabbin onları hep toplayacaktır. Gerçekten O, hikmet sahibidir, herşeyi bilendir.
    26. Gerçekten Biz, insanı kuru bir çamurdan, biçimlendirilmiş bir balçıktan yarattık.
    27. Cini ise, daha önce zehirleyici şiddetli ateşten yaratmıştık.
    28. Ve düşün o vakti ki, Rabbin meleklere: «Ben, kuru bir çamurdan biçimlendirilmiş bir balçıktan bir beşer yaratacağım.
    29. Bunun için, Ben onu muntazam bir insan kıvamına getirip içine ruhumdan üflediğim zaman, derhal onun için secdeye kapanın!»
    30. Bunun üzerine bütün melekler hep birden secde ettiler.
    31. Ancak iblis, secde edenlerle beraber olmaktan kaçındı.
    32. Allah: «Ey iblis, sen neden secde edenlerle beraber olmadın?» dedi.
    33. İblis: «Benim, kuru bir çamurdan, biçimlendirilmiş bir balçıktan yarattığın bir insana secde etmem olacak şey değildir!» dedi.
    34. Allah: «O halde çık oradan; çünkü sen, artık kovulmuşsundur!
    35. Ve bu lanet ceza gününe kadar üzerindedir.» dedi.
    36. İblis: «Ey Rabbim, öyle ise, bana onların kabirlerinden kaldırılacakları güne kadar mühlet ver!» dedi.
    37. (37-38) Allah: «Haydi, sen bilinen zamanın gününe kadar mühlet verilenlerdensin!» dedi.
    38. (37-38) Allah: «Haydi, sen bilinen zamanın gününe kadar mühlet verilenlerdensin!» dedi.
    39. Allah: «Ey Rabbim, beni azdırmana karşılık yemin ederim ki, kesinlikle ben yeryüzünde onlar için tezyinat yapacağım ve hepsini azdıracağım!
    40. Ancak içlerinden ihlasa erdirilen kulların hariç!» dedi.
    41. Allah: «Bu, ´Garanti ederim.´ dosdoğru bir cadde.» dedi.
    42. Gerçekten senin, benim o kullarım üzerinde hiçbir hakimiyetin yoktur; ancak, azgınlardan sana uyanlar bunların dışındadır.
    43. Kesinlikle bunların topuna va´dedilen yer, cehennemdir.
    44. Onun yedi kapısı vardır. Her kapıya, onlardan bir grup ayrılmıştır.
    45. Elbette takva sahipleri, cennetlerde ve pınarlar içinde olacaklardır.
    46. «Rahatlık ve güvenlik içinde girin onlara!»
    47. Sinelerindeki kinleri soymuşuzdur, köşkler üzerinde kardeşler olarak karşı karşıya oturacaklardır.
    48. Orada kendilerine hiçbir zahmet dokunmaz; onlar, oradan çıkarılacak da değillerdir.
    49. Kullarıma haber ver, benim gerçekten çok bağışlayan ve merhamet eden olduğumu;
    50. bununla birlikte azabım da acı bir azaptır.
    51. Bir de onlara, İbrahim´in misafirlerinden sözet!
    52. Onlar, onun yanına girdiklerinde «Selam!» dediler. İbrahim: «Biz gerçekten sizden korkuyoruz!» dedi.
    53. Onlar: «Korkma, sana ilim sahibi bir oğul müjdeliyoruz.» dediler.
    54. İbrahim: «Beni mi müjdelediniz, bana ihtiyarlık gelip çatmışken artık beni neye dayanarak müjdeliyorsunuz?» dedi.
    55. Onlar: «Biz seni gerçek şeyle müjdeledik; onun için ümidini kesenlerden olma!» dedi.
    56. İbrahim: «Rabbimin rahmetinden sapıklığa düşenlerden başka kim ümidini keser?» dedi.
    57. Ey elçiler, bunun ardından göreviniz nedir? diye sordu.
    58. Onlar: «Haberin olsun, biz suçlu bir topluluğa gönderildik.
    59. Ancak, Lut ailesi başka; biz onların hepsini kesinlikle kurtaracağız.
    60. Yalnız karısı hakkında karar verdik; O, muhakkak kalacaklardandır.
    61. Elçiler Lut ailesine geldikleri zaman,
    62. Lut: «Siz, gerçekten ürkülecek bir topluluksunuz.» dedi.
    63. Onlar: «Hayır, biz sana onların şüphe edip durduklarını getirdik.
    64. Sana gerçekle geldik, emin ol biz doğru söyleyenleriz.
    65. Hemen gecenin bir bölümünde aileni yola çıkar, sen de arkalarından git, içinizden hiçbir kimse arkasına bakmasın ve emrolunduğunuz yere geçin gidin!»
    66. Ona kesin olarak şu emri vahyettik: «Sabaha çıkarken şunların arkaları katiyyen kesilecek.»
    67. Şehir halkı da haber alıp keyifle gelmişlerdi.
    68. Lut onlara: «Aman ha, onlar benim konuklarımdır; artık beni rezil etmeyin.
    69. Allah´tan korkun, beni utandırmayım» dedi.
    70. Onlar: «Biz sana aleme karışmayı yasaklamadık mı?» dediler.
    71. Lut: «İşte şunlar kızlarım, eğer yapacaksanız!» dedi,
    72. Resulüm, ömrüne yemin ederim ki, gerçekten onlar, sarhoşlukları içinde ne halt ettiklerini bilmiyorlardı.
    73. Derken, güneş doğmaya başlarken onları, o sayha, korkunç ses tutuverdi.
    74. Derhal şehirlerinin üstünü altına getirdik ve balçıktan pişirilmiş taşlar yağdırdık üzerlerine.
    75. Elbette bunda düşünce ve anlayışı olanlara deliller vardır.
    76. Ve o harabe yol üstünde duruyor.
    77. Kesinlikle bunda imanı olanlar için bir ibret vardır.
    78. Gerçekten Eyke halkı da zalim kimselerdi.
    79. Onlardan da intikam aldık, ikisi de apaçık önde bulunuyorlar.
    80. Gerçekten Hicr halkı da peygamberleri yalanladılar
    81. Biz onlara ayetlerimizi vermiştik, fakat onlardan yüz çeviriyorlardı.
    82. Dağlardan emniyetli emniyetli evler yontuyorlardı.
    83. Bunları da sabahleyin korkunç ses tutuverdi.
    84. Kazanmakta oldukları şeylerin kendilerine hiç faydası olmadı.
    85. Öyle ya, Biz gökleri, yeri ve aralarındakileri, ancak hak ve hikmete uygun olarak yarattık ve şüphesiz o saat mutlaka gelecektir. Şimdilik onlara iyi davran.
    86. Çünkü senin Rabbin, herşeyi yaratan, herşeyi bilendir.
    87. Andolsun ki, sana namazlarda tekrarlanan yedi ayeti (Fatiha´yı) ve Yüce Kur´an´ı verdik.
    88. Sakın, o kafirlerden bir takımlarını zevkyab ettiğimiz şeylere göz atma, onlara karşı üzülme ve müminlere kanadını indir.
    89. Ve de ki: «Benim o apaçık uyarıcı ben!»
    90. Tıpkı o taksim edenlere indirdiğimiz gibi.
    91. O Kur´an´ı kısım kısım ayıranlara.
    92. (92-93) Rabbin hakkı için, Biz onların hepsine mutlaka ve muhakkak bütün yaptıklarını soracağız.
    93. (92-93) Rabbin hakkı için, Biz onların hepsine mutlaka ve muhakkak bütün yaptıklarını soracağız.
    94. Şimdi sen ne ile emrolunduysan, kafalarına çatlat ve Allah ´a ortak koşanlara aldırma!
    95. Herhalde Biz, o alay edenlerin hakkından gelmek için sana yeteriz.
    96. Allah ile birlikte başka bir ilah edinen o herifler bilirler geleceği.
    97. Andolsun ki, onların sözlerine gerçekten içinin sıkıldığını biliyoruz.
    98. O halde Rabbine hamd ile tesbih et ve secde edenlerden ol!
    99. Ve sana ölüm gelinceye kadar Rabbine kulluk et!