Namaz Vakitleri
Kuran'da ARA
    Saffat Suresi
    CELAL YILDIRIM MEALİ
    Rahmân ve rahîm olan Allah´ın adıyla
    1. And olsun saf saf dizilenlere.
    2. Sürükleyip götürenlere, vazgeçirip alıkoyanlara.
    3. Kitap okuyanlara.
    4. Muhakkak sizin Tanrınız Bir´ dir.
    5. Göklerin, yerin ve ikisi arasındaki şeylerin Rabbı´dır; doğuların da Rabbı´dır.
    6. Şüphesiz ki biz Dünya semâsını (veya en yakın semâyı) yıldızlarla süsledik.
    7. Ve orayı itaatten çıkmış her azgın şeytandan koruduk.
    8. Mele-i A´lâ´ya kulak verip dinleyemezler ve her yandan atılıp itilip kovulurlar.
    9. Onlar için devamlı azâb vardır.
    10. Ancak bir söz dinleyip kapan olursa, peşine çok parlak bir kıvılcım takılır.
    11. Onlara bir sor: Kendilerini yaratmak mı daha zordur yoksa bizim yarattıklarımız (gökler, sistemler ve düzenler) mi ?.. Şüphesiz biz onları yapışkan bir çamurdan yarattık.
    12. Ne var ki sen onlara (onların
    13. Kendilerine öğüt verilince öğüt almazlar. ise (seninle) eğleniyorlar. inkâr ve inâdlarına) şaşıyorsun, onlar
    14. Bir acık belge (delil veya mu´cize) görseler, onunla alay ederler.
    15. Ve derler ki, bu açık bir sihirden başkası değildir.
    16. Biz öldüğümüz, toprak ve kemik (yığını) haline geldiğimiz zaman mı, biz (tekrar) dirilip kabirlerimizden kaldırılacağız?!
    17. Ya önceki dede ve babalarımız da mı ?..
    18. De ki: Evet, hem de aşağılanıp rüsvay olduğunuz halde...
    19. Bir tek haykırış yetecek; hemen (dirilip kalktıklarını) görürler.
    20. Vay bize ! Bu hesap ve ceza günüdür, derler.
    21. Evet, bu yalanladığınız (haklıyı haksızdan, zâlimi mazlumdan, mü´mini kâfirden ve münafıktan) ayırd etme günüdür.
    22. (22-23) Toplayıp sürün mahşer yerine o zulmedenleri, eşlerini, yandaşlarını ve Allah´tan başka taptıklarını, hepsini Cehennem´in yoluna koyun.
    23. (22-23) Toplayıp sürün mahşer yerine o zulmedenleri, eşlerini, yandaşlarını ve Allah´tan başka taptıklarını, hepsini Cehennem´in yoluna koyun.
    24. Ve onları (belli bir noktada durdurup alıkoyun) çünkü onlar mutlaka sorguya çekileceklerdir.
    25. Ve onlara: «Size ne oldu da birbirinize yardım edemiyorsunuz ?»
    26. Hayır, onlar bugün (ister istemez) teslimiyet içindedirler.
    27. Birbirlerine yönelip soruşturmaya başlarlar:
    28. Siz bize sağ taraftan (dinî açıdan) geliyordunuz, derler.
    29. (Diğerleri), yok, sizler aslında inanmamıştınız.
    30. Bizim sizin üzerinizde bir sultamız olmadı, ama siz, azıp sapıtan bir millettiniz, derler.
    31. Bu yüzden Rabbınızın hakkımızdaki sözü yerine geldi. Şüphesiz ki artık onu tadıp duracağız.
    32. Evet, sizi biz azdırdık. Çünkü biz kendimiz azgınlar idik.
    33. Doğrusu onların hepsi o gün azâbda ortaktırlar.
    34. Şüphesiz biz, suçlu günahkârlara böyle muamele ederiz.
    35. Çünkü onlara : «Allah´tan başka tanrı yoktur» denildiği zaman büyüklük taslayıp (bunu kabul etmeyi gururlarına yediremediler).
    36. Ve derlerdi ki: Deli bir şâir için hiç tanrılarımızı bırakır mıyız ?
    37. Hayır, (O, deli değildir). O, hakk ile gelmiş ve peygamberleri tasdîk etmiştir.
    38. Ve sizler, elbette elem verici azabı tadacaksınız.
    39. Ve ancak siz, yaptıklarınızla cezalandırılacaksınız.
    40. Ancak Allah´ın (imân temeli üzerinde gelişip) iyi niyetli, gösterişten uzak, samimi kulları müstesna..
    41. İşte bunlar için bilinen, belirlenen bir rızık vardır;
    42. (42-43) Meyveler (sunulur) ve kendileri Nîmet Cennet´inde (veya Naîm Cenneti´nde) ağırlanırlar.
    43. (42-43) Meyveler (sunulur) ve kendileri Nîmet Cennet´inde (veya Naîm Cenneti´nde) ağırlanırlar.
    44. Kanepeler üstünde karşılıklı otururlar.
    45. Pınardan dolu kâseler ile etraflarında dolaşılır.
    46. Bembeyaz, içenlere lezzet verir.
    47. İçinde tiksindirici hiçbir şey yoktur ve onlar bundan sarhoş da olmazlar, kendilerinden de geçmezler.
    48. Yanlarında bakışlarını yalnız eşlerine çevirmiş iri gözlü (huriler) bulunur.
    49. Sanki onlar(ın her biri) saklı bir yumurta (gibi pürüzsüz).
    50. Birbirlerine yönelip sorarlar;
    51. Onlardan bir sözcü şöyle der: Doğrusu bir yakınım vardı.
    52. Bana, «cidden sen de mi inananlardansın, (söylenen şeyleri tasdîk edenlerdensin) ?
    53. Biz mi ölüp toprak ve kemik yığını haline geldiğimizde (yeniden dirilip) hesap ve ceza göreceğiz ?» diyordu.
    54. (54-55) Bir diğeri, «onun ne durumda olduğunu bilir misiniz» Derken bakar da onu Cehennem´in ortasında görür.
    55. (54-55) Bir diğeri, «onun ne durumda olduğunu bilir misiniz» Derken bakar da onu Cehennem´in ortasında görür.
    56. «Allah´a yemin olsun ki, neredeyse beni de mahvedecektin,» der.
    57. Eğer Rabbimin (bana şuur ve anlayış veren) nimeti olmasaydı, elbette ben de (azaba) hazır duruma getirilenlerden olurdum.
    58. (58-59) (Onlar artık o gün) biz birinci ölümümüzden başka bir daha ölmeyeceğiz ve biz azaba da uğratılmayacağız değil mi ? (Derler.)
    59. (58-59) (Onlar artık o gün) biz birinci ölümümüzden başka bir daha ölmeyeceğiz ve biz azaba da uğratılmayacağız değil mi ? (Derler.)
    60. Şüphesiz ki bu büyük bir kurtuluştur.
    61. (Dünya´da) çalışanlar bunun gibi bir kurtuluş için çalışsınlar !
    62. Nasıl, böyle bir nimete konmak mı daha hayırlıdır, yoksa Zakkum ağacı mı ?
    63. Şüphesiz ki biz o ağacı zâlimler için bir fitne (bir dert ve kaygı) kıldık.
    64. O bir ağaçtır ki Cehennem´in tâ dibinden çıkar.
    65. Tomurcukları (veya meyveleri) şeytanların başlarına benzer.
    66. Onlar (Cehennem´dekiler) mutlaka ondan yiyecekler de karınlarını onunla dolduracaklar.
    67. Sonra da bunun üzerine onlar için iyice kaynar bir su ile karışık bir içecek var.
    68. Sonra elbette dönecekleri yer yine Cehennem´dir.
    69. Çünkü onlar babalarını sapıklık içinde buldular.
    70. Onların izleri üzerinde koşturup durdular.
    71. Ve and olsun ki, onlardan önce gelip geçenlerin çoğu da sapıtmıştı.
    72. And olsun ki, biz onlara uyarıcı peygamberler göndermiştik.
    73. Artık sen, o uyarılanların sonunun ne olduğuna bir bak!
    74. Ancak iyi niyetli, samimi, gösterişten uzak, kendini hakka veren Allah kulları müstesna..
    75. And olsun ki, Nûh bize seslenip hâlini arzetmişti; Onun seslenişindeki isteğini kabul edenler ne güzeldir!
    76. Biz, onu da, aile ve dostlarını da o büyük sıkıntı ve üzüntüden kurtardık.
    77. Hem onun soyunu (yeryüzünde) baki kalanlar kıldık.
    78. Sonra gelenler içinde Onun (şerefli ismini) bıraktık.
    79. Âlemler (Dünya milletleri) içinde Nuh´a selâm olsun.
    80. Şüphesiz ki biz, iyiliği, yararlı işleri huy edinenleri böyle mükâfatlandırırız.
    81. Çünkü O, gerçekten bizim mü´min kullarımızdan idi.
    82. Sonra (inkâr içinde kalan) diğerlerini (tufanda) boğduk.
    83. Şüphesiz ki Nuh´un açmış olduğu yolda yürüyenlerden biri de İbrahim´di.
    84. Hani O, Rabbına arınmış, esenliğe ermiş bir gönül ile geldi.
    85. Hani babasına ve kendi milletine, «nelere tapıyorsunuz ?» dedi.
    86. Allah´ı bırakıp birtakım sahte ilâhları mı arzuluyorsunuz ?
    87. O takdirde âlemlerin Rabbını ne sanıyorsunuz?
    88. (88-89) Sonra yıldızlara manalı bakış baktı ve (putlardan nefret ettiğini imâ ederek) «doğrusu ben hastayım» dedi.
    89. (88-89) Sonra yıldızlara manalı bakış baktı ve (putlardan nefret ettiğini imâ ederek) «doğrusu ben hastayım» dedi.
    90. Bunun üzerine milleti, ona arkalarını dönüp ayrıldılar.
    91. Sonra İbrâhim gizlice onların tanrılarına yönelip yaklaştı ve, «yemek yemez misiniz ?»
    92. «Neden konuşmuyorsunuz ?» dedi.
    93. Sonra üzerlerine yürüdü ve sağ eliyle vurup kırdı.
    94. Az sonra milleti birbirine girerek İbrahim´e doğru geldiler.
    95. İbrâhim onlara:«Yontup şekillendirdiğiniz şeylere mi tapıyorsunuz ?
    96. Sizi de yaptığınız şeyleri de Allah yaratmıştır,» dedi.
    97. Onlar, «bunun için bir bina yapın da (içine odun yakın ve) kendisini o Cehennem gibi ateşe atın» dediler.
    98. Böylece Ona bir tuzak kurmayı plânladılar. Biz de onları alaşağı edip daha da alçalttık.
    99. Ve İbrâhim, şüphesiz ben Rabbıma gidiyorum, O bana doğru yolu gösterir, dedi.
    100. Ey Rabbim! Bana iyi-yararlı kişilerden olacak (bir evlâd) bağışla, diye duâ etti.
    101. Biz de O´nu çok sabırlı, zarif ve yumuşak huylu bir oğul ile müjdeledik.
    102. Çocuk Onun yanında yürüyüp konuşabilme cağına gelince, İbrâhim ona şöyle dedi: Oğulcağızım ! Doğrusu ben rüyamda seni boğazladığımı görüyorum. Bir bak, bu hususta görüşün ne ? O da : Babacığım ! Sen emredildiğini yap. Beni —İnşaallah— sabredenlerden bulacaksın, dedi.
    103. Bunun üzerine her ikisi de (hakkın buyruğuna) teslimiyet gösterdiler ve O, oğlunu alnı üzeri yere yatırdı.
    104. (104-105) Biz de Ona şöyle seslendik : Ey İbrâhim! Rüyayı cidden gerçekleşirdin. Şüphesiz biz, iyiliği, güzelliği, yararlı işleri huy edinenleri böyle mükâfatlandırırız.
    105. (104-105) Biz de Ona şöyle seslendik : Ey İbrâhim! Rüyayı cidden gerçekleşirdin. Şüphesiz biz, iyiliği, güzelliği, yararlı işleri huy edinenleri böyle mükâfatlandırırız.
    106. Şüphesiz bu, açık bir imtihan idi.
    107. Ve onun yerine fidye olarak büyük bir kurbanlık verdik.
    108. Sonrakiler arasında onu (onun şerefli ismini) bıraktık.
    109. Selâm İbrahim´e olsun !
    110. Biz, iyiliği, güzelliği, yararlı işleri huy edinenleri böyle mükâfatlandırırız.
    111. Şüphesiz o, bizim mü´min kullarımızdandır.
    112. Ve biz ona İshâk´ı da iyi-yararlı kişilerden sayılan bir peygamber olarak müjdeledik.
    113. Onu da, İshâk´ı da mübarek kıldık (üzerlerine feyiz, bereket ve rahmet indirdik). İkisinin soyundan iyiler de vardır; kendine açıkça zulmeden de vardır.
    114. And olsun ki, biz, Musâ İle Harun´a (peygamberliğin) bereketli nîmetini verdik.
    115. İkisini de, milletlerini de büyük bir sıkıntı ve üzüntüden kurtardık.
    116. Kendilerine yardım ettik ve onlar da bu sayede üstünlük sağladılar.
    117. İkisine (hükümleri rahatlıkla anlaşılır) çok açık kitap verdik.
    118. İkisini de dosdoğru yola ilettik.
    119. Sonrakiler arasında ikisini (ikisinin şerefli ismini) bıraktık.
    120. Selâm Musâ ile Harun´a olsun.
    121. Şüphesiz biz, iyiliği, yararlı işleri, güzelliği huy edinenleri böyle mükâfatlandırırız.
    122. İkisi de elbette bizim mü´min kullarımızdandır.
    123. Şüphesiz İlyâs da gönderilen peygamberlerdendir;
    124. Hani o, kendi kavmine, «siz (Allah´tan) korkup (putlara tapmaktan, kötülük işlemekten) sakınmaz mısınız ?
    125. (125-126) Siz, sizin de Rabbiniz, önceki babalarınızın da Rabbı olan Allah´ı, yaratanların o en güzelini bırakıp da Ba´l´e mi tapıp yalvarıyorsunuz?» demişti.
    126. (125-126) Siz, sizin de Rabbiniz, önceki babalarınızın da Rabbı olan Allah´ı, yaratanların o en güzelini bırakıp da Ba´l´e mi tapıp yalvarıyorsunuz?» demişti.
    127. Onu yalanladılar. Çünkü o inkarcılar da şüphesiz (Cehennem´e atılmak üzere) hazır duruma getirileceklerdir.
    128. Ancak Allah´ın iyi niyetli samimi, gösterişten uzak (inanan) kulları müstesna..
    129. Biz sonrakiler arasında İlyâs´ı (onun şerefli ismini) bıraktık.
    130. Selâm Âl-i Yâsîn´e (Yâsîn ailesine, hem İlyâs´a, hem inanan kavmine) olsun !
    131. Şüphesiz biz iyiliği, güzelliği, yararlı işlerde bulunmayı huy edinenleri böyle mükâfatlandırırız.
    132. Doğrusu o, bizim mü´min kullarımızdandır.
    133. Şüphesiz Lût da gönderilen peygamberlerdendir.
    134. Hani biz onu da, ailesini de tamamen kurtardık.
    135. Ancak geride kalanlardan bir yaşlı kadın müstesna..
    136. Sonra da geride kalan (ahlâksız inkarcıları) kökünden yıkıp yerle bir ettik.
    137. (137-138) Ve siz (ey yaşayanlar!) sabah akşam onların kalıntılarına uğrar geçersiniz. Artık aklınızı kullanmaz mısınız?
    138. (137-138) Ve siz (ey yaşayanlar!) sabah akşam onların kalıntılarına uğrar geçersiniz. Artık aklınızı kullanmaz mısınız?
    139. Şüphesiz Yûnus da gönderilen peygamberlerdendir.
    140. Hani bir vakit dolu bir gemiye kaçmıştı da,
    141. (Gemiciler) kur´a çekmişti, kur´a Ona düşmüştü, yenilgiye uğrayanlardan olmuştu (bu yüzden denize atılmıştı).
    142. Yûnus kendi kendini kınarken büyük bir balık onu yutuvermişti.
    143. (143-144) Eğer O,Tanrı´yı çokça tesbîh edenlerden olmasaydı, (insanların) dirilip kalkacağı güne kadar balığın karnında kalırdı.
    144. (143-144) Eğer O,Tanrı´yı çokça tesbîh edenlerden olmasaydı, (insanların) dirilip kalkacağı güne kadar balığın karnında kalırdı.
    145. Onu çıplak bir sahile attık, hasta idi.
    146. Üzerine (gölge yapsın diye) sık ve geniş yapraklı (kabak ya da sarmaşıkgillerden) bir bitki bitirdik.
    147. Ve onu yüzbin veya daha fazla bir topluluğa peygamber olarak gönderdik.
    148. Onlar da artık Ona imân ettiler. Bu sebeple biz de onları bir süreye kadar yararlandırıp geçindirdik.
    149. (Ey Peygamber!) Putperest müşriklere sor: Kızlar Rabbın´ın, oğlanlar onların mı ?
    150. Yoksa biz melekleri dişiler olarak yaratmışız da onlar şâhidler mi bulunuyorlarmış ?
    151. (151-152) Haberiniz olsun ki, onlar cidden yalan uydurmalarından, «Allah doğurdu» diyorlar ve gerçekten onlar yalancılardır.
    152. (151-152) Haberiniz olsun ki, onlar cidden yalan uydurmalarından, «Allah doğurdu» diyorlar ve gerçekten onlar yalancılardır.
    153. (Hâşâ Allah), kızları oğullara tercîh etmiş, öyle mi ?
    154. Size ne oluyor, nasıl hükmediyorsunuz ?!
    155. İyice düşünmez misiniz?
    156. Yoksa sizin açık bir belge ve deliliniz mi var ?
    157. Doğru kişilerden iseniz haydi kitabınızı getirin (de göreyim).
    158. Bunlar, Allah ile cinler arasında bir de hısımlık uydurdular. Halbuki cinler de onların mutlaka azaba hazır duruma getirileceklerini bilmektedirler.
    159. Allah, onların iddia ve isnad ettikleri sıfatlardan yücedir, münezzehtir.
    160. Ancak Allah´ın iyi niyetli, samimi, gösterişten uzak (mü´min) kulları müstesna.
    161. (161-162-163) Çünkü siz ve taptıklarınız, Cehennem´e girecek olanlar dışında, Allah´a karşı kimseyi azdıracak, baştan çıkartacak değilsiniz.
    162. (161-162-163) Çünkü siz ve taptıklarınız, Cehennem´e girecek olanlar dışında, Allah´a karşı kimseyi azdıracak, baştan çıkartacak değilsiniz.
    163. (161-162-163) Çünkü siz ve taptıklarınız, Cehennem´e girecek olanlar dışında, Allah´a karşı kimseyi azdıracak, baştan çıkartacak değilsiniz.
    164. (Melekler), «bizden her birimiz için belli-belirli bir makam vardır.
    165. Ve bizler mutlaka saf saf dururuz,
    166. Ve şüphesiz bizler durmadan tesbîh ederiz,» (derler).
    167. (167-168-169) Her ne kadar müşrikler, «yanımızda öncekilerden kalma bir kitap bulunsaydı, elbette bizler, Allah´ın hâlis kullarından olurduk» dlyorlardıysa da,
    168. (167-168-169) Her ne kadar müşrikler, «yanımızda öncekilerden kalma bir kitap bulunsaydı, elbette bizler, Allah´ın hâlis kullarından olurduk» dlyorlardıysa da,
    169. (167-168-169) Her ne kadar müşrikler, «yanımızda öncekilerden kalma bir kitap bulunsaydı, elbette bizler, Allah´ın hâlis kullarından olurduk» dlyorlardıysa da,
    170. (Kitap indirilince) onu red ve inkâr ettiler. İleride (bu dönekliğin sonunun nereye varacağını) bileceklerdir.
    171. (171-172) And olsun ki, peygamber olarak gönderdiğimiz kullarımız hakkında şu sözümüz sübut bulup gerçekleşmiştir: «Elbette onlar (peygamberler) yardım göreceklerdir.»
    172. (171-172) And olsun ki, peygamber olarak gönderdiğimiz kullarımız hakkında şu sözümüz sübut bulup gerçekleşmiştir: «Elbette onlar (peygamberler) yardım göreceklerdir.»
    173. «Ve şüphesiz bizim ordumuz mutlaka galib geleceklerdir.»
    174. Artık sen onlardan bir süreye kadar yüzçevir.
    175. Onların sonunun ne olacağını gör, onlar da göreceklerdir.
    176. Azabımızın hemen gelmesini mi istiyorlar?
    177. Azâb onların sahasına indiği zaman, o uyarılan (nankör inkârcı)ların sabahı ne kötü olur!
    178. Ve sen bir süre onlardan yüzçevir.
    179. (Sonlarının ne olacağını) gör, kendileri de yakında göreceklerdir.
    180. Çok üstün, çok güçlü olan Rabbin, onların vasfedegeldiklerinden yücedir, münezzehtir.
    181. Selâm, gönderilen peygamberlere olsun !
    182. Hamd de âlemlerin Rabbi Allah´a mahsustur.