Abese Suresi
    SÜLEYMAN ATEŞ MEALİ
    Rahmân ve rahîm olan Allah´ın adıyla
    1. Surat astı ve döndü;
    2. Kör geldi diye.
    3. Ne bilirsin belki o arınacak?
    4. Yahut öğüt dinleyecek de öğüt, kendisine yarayacak.
    5. Kendisini zengin görüp tenezzül etmeyene gelince;
    6. Sen ona yöneliyorsun.
    7. Onun arınmamasından sana ne?
    8. Fakat koşarak sana gelen,
    9. Saygılı olarak gelmişken,
    10. Sen onunla ilgilenmiyorsun.
    11. Hayır (olmaz böyle şey); o (âyetler), bir hatırlatmadır.
    12. Dileyen onu düşünüp öğüt alır.
    13. (O öğüt) Sahifeler içindedir: Değer verilen,
    14. Saygı ile yükseltilen, tertemiz (sayfalar)
    15. Yazıcıların ellerinde:
    16. Değerli, iyi (yazıcıların).
    17. Kahrolası insan, ne kadar da nânkördür!
    18. (Allâh) Onu hangi şeyden yarattı?
    19. Nutfe (sperm)den. Onu yarattı, ona biçim verdi.
    20. Sonra ona yolu kolaylaştırdı.
    21. Sonra onu öldürdü, kabre koydurdu.
    22. Sonra dilediği zaman onu diriltip kaldırdı.
    23. Hayır, insan, O´nun kendisine emrettiğini yapmadı.
    24. İnsan şu yiyeceğine baksın.
    25. Biz suyu iyice döktük.
    26. Sonra toprağı güzelce yardık da,
    27. Orada bitirdik: Dâne,
    28. Üzüm, yonca,
    29. Zeytin, hurma,
    30. İri ve gür bahçeler,
    31. Meyva ve çayır;
    32. Sizin ve hayvanlarınızın geçimi için.
    33. Çarpınca kulakları sağır eden o gürültü geldiği zaman,
    34. İşte o gün kişi kaçar: kardeşinden,
    35. Anasından, babasından,
    36. Eşinden ve oğullarından.
    37. O gün, onlardan her kişinin, kendisine yeter derecede işi vardır.
    38. Yüzler var ki o gün parıl parıl,
    39. Güleç, sevinçli.
    40. Yüzler de var ki o gün tozlanmış.
    41. Onları karanlık bürümüş (öylesine üzgün, öylesine dertli).
    42. İşte onlar kâfirler, Hak´tan sapanlardır.