Zariyat Suresi
    SÜLEYMAN ATEŞ MEALİ
    Rahmân ve rahîm olan Allah´ın adıyla
    1. Savurup kaldıranlara,
    2. (Yağmur) Yüklü (bulut)lara,
    3. Kolayca akıp gidenlere,
    4. İş(ler)i taksim edenlere (rızıkları, yağmurları dağıtan güçlere) andolsun ki,
    5. Size va´dedilen, mutlaka doğrudur.
    6. Cezâ muhakkak olacaktır.
    7. (Çeşitli) yolları (yörüngeleri) bulunan göğe andolsun ki,
    8. Siz, çeşitli söz(ler) içindesiniz.
    9. Çevrilen, ondan çevriliyor.
    10. O (çeşitli sözleri) atan yalancılar kahrolsun!
    11. Onlar aptallık içinde yanılıp durmaktadırlar.
    12. "Cezâ günü ne zaman?" diye sorarlar.
    13. O gün onlar ateş üzerinde yakılacaklardır.
    14. (Kendilerine): "Fitnenizi (fesâdınızın cezâsını) tadın! Acele isteyip durduğunuz şey budur işte!" (denilecek).
    15. Korunanlar, cennetlerde, çeşme başlarındadırlar;
    16. Rablerinin, kendilerine verdiğini alırlar. Çünkü onlar bundan önce güzel davranırlardı.
    17. Geceleri pek az uyurlardı,
    18. Seherlerde onlar istiğfar ederlerdi,
    19. Mallarında dilenci ve yoksul için hak vardı.
    20. Kesin inanacaklar için yerde nice ibretler vardır.
    21. Kendi canlarınızda da öyle. Görmüyor musunuz?
    22. Gökte rızkınız da var, uyarıldığınız (azâb)da var!
    23. Göğün ve yerin Rabbine andolsun ki o, sizin konuştuğunuz gibi gerçektir.
    24. İbrâhim´in ağırlanan konuklarının haberi sana geldi mi?
    25. Bir zaman onun yanına girmişler: "Selâm" demişlerdi. "Selâm, dedi, (siz) tanınmamış bir topluluk(sunuz)."
    26. (Konuklarına yemek hazırlamak için) gizlice âilesinin yanına gitti, semiz bir buzağı getirdi.
    27. Onu, önlerine yaklaştırdı, "Yemez misiniz?" dedi.
    28. (Yemediklerini görünce) Onlardan içine bir korku düşürdü. "Korkma" dediler ve ona bilgin bir oğlan çocuğu müjdelediler.
    29. Karısı (Sare) çığlık içinde geldi (hayretten elini) yüzüne vurarak: "(Ben) Kısır bir kocakarı(yım, benden nasıl çocuk olur)?" dedi.
    30. Dediler ki: "Rabbin böyle dedi. O, hüküm ve hikmet sâhibidir, bilendir."
    31. (İbrâhim): "O halde göreviniz nedir ey elçiler?" dedi.
    32. Dediler: "Biz suçlu bir kavme gönderildik."
    33. "Ki onların üzerine çamurdan taş(lar) salalım."
    34. "Rabbinin katında, haddi aşanlar için işâretlenmiş (taşlar)."
    35. Orada bulunan mü´minleri çıkardık.
    36. Zaten orada bir ev (halkın)dan başka müslüman da bulmadık.
    37. Acı azâbdan korkanlar için orada bir ibret bıraktık.
    38. Mûsâ´da da (ibret alınacak şeyler vardır). Onu açık bir delil ile Fir´avn´e göndermiştik.
    39. (Fir´avn ona) Yanını çevirdi ve: "Bu, ya büyücü veya cinlidir" dedi.
    40. Biz de onu ve askerlerini yakaladık, onları denize attık. (O boğulurken pişmanlıkla) Kendi kendini kınıyordu.
    41. ´Âd (kavmin)de de (ibret alınacak şeyler vardır). Onlara, köklerini kesen bir rüzgâr gönderdik.
    42. Üzerinden geçtiği hiçbir şeyi bırakmıyor, onu kül gibi ediyordu.
    43. Semûd (kavmin)de de (ibret alınacak şeyler vardır). Onlara: "Bir süreye kadar sefâ sürün" denmişti.
    44. Rablerinin buyruğuna başkaldırdılar, bu yüzden onlar bakıp dururlarken, onları yıldırım yakaladı.
    45. (Yurtlarında çöküverdiler) Ne kalkabildiler, ne de (bu duruma) engel olabildiler.
    46. Daha önce de Nûh kavmini helâk etmiştik. Çünkü onlar da yoldan çıkmış bir toplum idiler.
    47. Göğü sağlam yaptık, biz genişleticiyiz (kudretimiz geniştir, göğü öyle genişleten biziz).
    48. Yeri biz döşedik, (biz) ne güzel döşeyiciyiz.
    49. Her şeyden iki çift (erkek dişi) yarattık ki düşünüp öğüt alasınız.
    50. "O halde Allâh´a kaçın, ben size O´nun tarafından görevlendirilmiş apaçık bir uyarıcıyım."
    51. "Allâh ile beraber başka tanrılar uydurmayın. Ben size O´nun tarafından görevlendirilmiş apaçık bir uyarıcıyım."
    52. İşte böyle, onlardan önce de ne kadar elçi geldiyse mutlaka: "Büyücü veya cinlenmiş" dediler.
    53. Bunu birbirlerine tavsiye mi ettiler (ki hep aynı şeyi söylüyorlar)? Doğrusu, onlar azgın bir topluluktur.
    54. Onlardan yüz çevir, sen kınanacak değilsin.
    55. Ama yine de hatırlat, çünkü hatırlatmak inananlara yararlıdır.
    56. Ben cinleri ve insanları, ancak bana kulluk etsinler diye yarattım.
    57. Ben onlardan rızık istemiyorum, beni beslemelerini de istemiyorum.
    58. Şüphesiz rızık veren, sağlam kuvvet sâhibi olan ancak Allah´tır.
    59. Muhakkak ki, bu zulmedenlerin de (geçmiş) arkadaşlarının payı gibi bir azâb payı vardır, (ötekilerin başına gelen azâb gibi bir azâb bunların da başına gelecektir), acele etmesinler.
    60. Uyarıldıkları günlerinden dolayı vay o kâfirlerin haline!