1. |
Doğrusu Biz; Nuh´u kavmine gönderdik. Kendilerine elim bir azab gelmezden önce kavmini uyar, diye. |
2. |
Dedi ki: Ey kavmim; şüphesiz ben, sizin için apaçık bir uyarıcıyım. |
3. |
Allah´a ibadet edesiniz, O´ndan sakınasınız ve bana itaat edin, diye. |
4. |
Ta ki, günahlarınızı size bağışlasın ve sizi belli bir süreye kadar geciktirsin. Muhakkak ki Allah´ın süresi gelince geri bırakılmaz. Keşki bilseydiniz. |
5. |
Dedi ki: Rabbım; doğrusu ben, kavmimi gece gündüz davet ettim. |
6. |
Ne var ki benim davetim; sadece benden uzaklaşmalarını artırdı. |
7. |
Doğrusu ben; Senin onları bağışlaman için kendilerini davet ettiğim her seferinde, parmaklarını kulaklarına tıkadılar, elbiselerine büründüler, direndiler ve büyüklendikçe büyüklendiler. |
8. |
Sonra ben; onları gerçekten açıkça çağırdım. |
9. |
Sonra onlara; açıktan açığa ve gizliden gizliye söyledim. |
10. |
Dedim ki: Rabbınızdan mağfiret dileyin. Muhakkak ki O Ğaffar olandır. |
11. |
Ta ki size, gökten bol yağmur salıversin. |
12. |
Ve sizi mallar ve oğullarla desteklesin, sizin için bahçeler var etsin ve ırmaklar akıtsın. |
13. |
Ne oluyorsunuz ki siz, büyüklüğü Alla´a yakıştıramıyorsunuz? |
14. |
Halbuki O; sizi merhalelerden geçirerek yaratmıştır. |
15. |
Görmediniz mi, Allah´ın göğü yedi kat olarak nasıl yarattığını? |
16. |
Aralarında aya aydınlık vermiş, güneşi bir kandil kılmıştır. |
17. |
Ve Allah; sizi, yerden ot bitirir gibi bitirmiştir. |
18. |
Sonra sizi; oraya döndürür ve sizi bir çıkarılışla çıkarır. |
19. |
Ve Allah; yeryüzünü sizin için bir döşek kılmıştır. |
20. |
Geniş yollarında gezip dolaşasınız, diye. |
21. |
Nuh dedi ki: Rabbım doğrusu bunlar, bana isyan ettiler. Malı ve çocuğu kendisine sadece zarar getiren kimseye uydular. |
22. |
Büyük büyük düzenler kurdular. |
23. |
Ve dediler ki: Sakın tanrılarınızı bırakmayın. Vedd, Süva´, Yeğus, Yeuk ve Nesr´den asla vazgeçmeyin. |
24. |
Böylece bir çoğunu saptırdılar. Zalimlere sapıklıktan başka bir şeyi artırma. |
25. |
günahlarından dolayı bunlar suda boğuldular, ateşe sokuldular ve Allah´ tan başka yardımcı da bulamadılar. |
26. |
Nuh dedi ki: Rabbım; kafirlerden yeryüzünde yurd tutan hiç bir kimse bırakma. |
27. |
Çünkü Sen onları bırakırsan; kullarını saptırırlar. Kötüden ve öz kafirden başka da evlat doğurmazlar. |
28. |
Rabbım; beni, anamı, babamı, inanmış olarak evime gireni, mü´min erkekleri ve mü´min kadınları bağışla. Zalimlerin de helakinden başka bir şeyini artırma. |