1. |
Yaratan Rabbinin adiyle oku. |
2. |
O, insanı bir kan pıhtısından yaratdı. |
3. |
Oku. Rabbin nihayetsiz kerem saahibidir. |
4. |
Ki O, kalemle (yazı yazmayı) öğretendir. |
5. |
İnsana bilmediğini O öğretdi. |
6. |
(Okumamakdan) sakın! Çünkü insan muhakkak azar, |
7. |
Kendisini (mal sebebiyle) ihtiyacdan vareste gördü diye. |
8. |
(Ey insan) şübhesiz dönüş (ün) ancak Rabbinedir. |
9. |
(9-10) Bir kulu, namaz kılarken, men edecek (adam) gördün mü sen? |
10. |
(9-10) Bir kulu, namaz kılarken, men edecek (adam) gördün mü sen? |
11. |
Gördün mü (şu cür´eti)? Ya o doğru yol üzerinde ise. |
12. |
Yahud takvayı emretdiyse, |
13. |
gördün mü? Ya (öbürü hakkı) yalan saydı, (îmandan) yüz çevirdi ise... |
14. |
(O adam) Allahın muhakkak (herşey´i) görüb durduğunu hiç de bitmemiş mi |
15. |
(Böyle şeylerden) sakınsın o. Eğer (küfründen) vaz geçmezse, andolsun, onu aln (ının saç) ından tutub (cehenneme) sürükleriz, |
16. |
(Ya´nî) yalancı, günahkâr aln (ının saç) ından. |
17. |
O vakit (durmasın) meclisini da´vet etsin! |
18. |
Biz (de) zebanileri çağırırız. |
19. |
Sakın (Habîbim) ona boyun eğme. Secde et. Yaklaş. |