|
| 1. | Andolsun fecre, |
| 2. | on geceye, |
| 3. | hem çifte, hem teke, |
| 4. | gelib geçeceği dem geceye, |
| 5. | (— ki) bunlarda akıl saahibi için birer yemîn (değeri) vardır — (size elbette azaba uğratılacaksınız). |
| 6. | Görmedin mi, Rabbin nice yapdı «Aad» e, |
| 7. | (Ya´nî) o direk saahibi «İrem» e? |
| 8. | Ki o, şehirlerde bir benzeri yaratılmayandı, |
| 9. | Ve vaadî (ler) de kayaları oyan «Semuud» a, |
| 10. | o kazıklar saahibi «Fir´avn» e. |
| 11. | Ki (bütün) bunlar memleketler (in) de azgınlık edenlerdi. |
| 12. | O suretle ki oralarda fesadı çoğaltmışlardı. |
| 13. | Bundan dolayı Rabbin de üzerlerine bir azâb kamçısı yağdırıverdi. |
| 14. | Çünkü Rabbin şübhesiz ki rasad yerindedir. |
| 15. | Amma insan, ne zaman Rabbi onu imtihaan edib de kendisine (lütf-ü) kerem (iyle muaamele) eder, ona ni´metler verirse «Rabbim beni şerefli kıldı» der! |
| 16. | Fakat ne vakit da onu deneyerek üzerine rızkını daraltırsa şimdi de« Rabbim bana ihanet etdi» der! |
| 17. | Hayır. Siz bil´akis yetime iyilik etmezsiniz. |
| 18. | Yoksula yedirmek için birbirinizi kandırmazsınız. |
| 19. | Mirası halâl, haaram demeyib alabildiğinize yersiniz. |
| 20. | Malı pek çok seversiniz. |
| 21. | Hakkaa ki yer (zelzeleyle) parça parça dağıtıldığı zaman, |
| 22. | Rabbin (in emri) geldiği, melekler de saf saf (indiği zaman), |
| 23. | ki o gün cehennem de getirilmişdir, insan o gün (herşey´i) hatırlayacak. Fakat hatırlamadan ona ne (fâide)? |
| 24. | «Ah, diyecek, keski hayâtım için önden (saalih ameller) yapsaydım». |
| 25. | Artık o gün (Allahın) azâbı gibi hiçbir kimse azâb yapamaz, |
| 26. | Onun vurduğu bağ gibi de kimse bağ vuramaz. |
| 27. | Ey itmi´nâne ermiş ruuh, |
| 28. | dön Rabbine, sen Ondan raazî, O senden raazî olarak. |
| 29. | Haydi gir kullarımın içine. |
| 30. | Gir cennetime. |