Naziat Suresi
    HASAN BASRİ ÇANTAY MEALİ
    Rahmân ve rahîm olan Allah´ın adıyla
    1. Andolsun (kâfirlerin cesedlerine) boğulmuş olan ruuhlarını tâ derinlikler (in) den söküb koparan,
    2. (mü´minlerin canını ise) rıfk ile çıkaran (ölüm melek) lerine,
    3. andolsun (dalgıç yüzer gibi) yüzüb (ve gökden inib) de,
    4. (kâfirlerin ruhlarını cehenneme, mü´minlerinkini cennete götürmekde) öncül olarak koşan,
    5. bir de (dünyânın) işi (ni) tedbîr eden (diğer melek) ler (zümresin) e (ki muhakkak hepiniz tekrar dirileceksiniz).
    6. O gün sarsan sarsacak,
    7. onun ensesine binecek olan da ardından gelecek.
    8. O gün kalbler (korku ile) titreyecek,
    9. (saahiblerinin) gözleri zilletle eğilecekdir.
    10. Onlar derler ki: «Biz mi saahiden eski haale döndürülmüş olacağız»?
    11. «Biz çürüyüb dağılmış kemikler olduğumuz vakit mı?»
    12. Dediler: «Öyle ise bu (yeni hayâta dönüş) ziyanlı bir dönüşdür».
    13. Fakat o, ancak bir tek haykırışdır.
    14. Ki o zaman onlar (görürsün ki) hemen (diri olarak) toprağın yüzündedirler.
    15. Sana (Habîbim) Musânın haberi geldi (değil) mi?
    16. Hani Rabbi ona mukaddes «Tuvaa» vadisinde (şöyle) nida etmişdi :
    17. «Fir´avna git. Çünkü o, pek azmışdır».
    18. Onun için de ki : «(Küfürden, azgınlıkdan) temizlenmende meylin var mı senin»?
    19. «Ve seni Rabbin (i tanıtmıya) irşâd edeyim ki (Ondan) korkasın».
    20. (Musa gitdi, teblîğ etdi) Ona o en büyük mu´cizeyi gösterdi.
    21. Fakat (Fir´avn Musâyı) yalanladı, (Allaha) ısyânetdi.
    22. Sonra da koşarak arkasını döndü.
    23. Nihayet (sihirbazlarını, yahud ordusunu) topladı da bağırdı:
    24. «İşte ben sizin en yüce Rabbinizim»!
    25. Bunun üzerine Allah onu hem âhiret, hem dünyâ azâbiyle yakaladı.
    26. Şübhe yok ki (Allahdan) korkacak kimse (ler) için bunda kat´î bir ibret vardır.
    27. Sizi (tekrar) yaratmak mı (sizce) daha güc, yoksa göğ (ü yaratmak) mı ki onu (Allah) bina etmişdir.
    28. Onun boyunu O yükseltdi. Derken ona bir nizaam verdi.
    29. Onun gecesini karardı, gündüzünü (aydınlığa) çıkardı.
    30. Bundan sonra da yeri (ikaamete saalih bir halde) yayıb döşedi.
    31. Ondan suyunu, otlağını çıkardı.
    32. Dağları (nı sapasağlam) dikdi.
    33. (Allah bunları) size ve davarlarınıza birer fâide olmak üzere (yapmışdır).
    34. Fakat o (bütün belâlardan üstün) en büyük belâ geldiği zaman,
    35. İnsanın neye koşduğunu iyice anlayacağı gün,
    36. o alevli ateş (cehennem), görecek (her) kimseye apaçık gösterildiği (zaman).
    37. Artık kim haddi aşarak küfretmiş,
    38. dünyâ hayâtını tercîh eylemişse,
    39. işte muhakkak ki o alevli ateş (cehennem) onun varacağı yerin ta kendisidir.
    40. Amma, kim Rabbinin makaamından korkdu, nefsini hevâ (ve hevesin) den alıkoyduysa,
    41. işte muhakkak ki cennet onun varacağı yerin ta kendisidir.
    42. Sana o saati (kıyameti), onun ne zaman demir atacağını sorarlar.
    43. Sende ona âid şey (bilgi) yokdur ki anlatasın.
    44. Onun nihayet (ilm) i ancak Allaha (dayanır).
    45. Sen ondan korkacak kimselere ancak o tehlikeyi haber verensin.
    46. Onlar bunu görecekleri gün sanki (günün) bir akşamından, yahud bir kuşluğundan başka durmamışlardır.