1. |
Andolsun şafağa. |
2. |
on geceye, |
3. |
çifte ve teke, |
4. |
ve geçeceği sırada geceye. |
5. |
Nasıl, bunlarda bir akıl sahibi için bir yemin (edilir şey) var değil mi? |
6. |
Görmedin mi Rabbin ne yaptı Ad kavmine? |
7. |
Sütunların sahibi İrem´e |
8. |
ki, o ülkeler içinde bir benzeri yaratılmamıştı. |
9. |
Ve vadilerde kayaları kesen (yontan) Semud kavmine? |
10. |
O kazıkların sahibi Firavun´a? |
11. |
Onlar ki o memleketlerde azıtmışlardı. |
12. |
Oralarda bozgunculuğu çoğaltmışlardı. |
13. |
Onun için de Rabbin üzerlerine bir azap kamçısı yağdırdı. |
14. |
Şüphesiz ki Rabbin öyle mirsad ile gözetlemektedir. |
15. |
Ama insan, Rabbi onu her ne zaman imtihan edip de kendisine ikramda bulunur, nimetler verirse: «Rabbim bana ikram etti.» der. |
16. |
Fakat her ne zaman da sınayıp rızkını daraltırsa: «Rabbim bana ihanet etti.» der. |
17. |
Hayır, hayır, doğrusu siz yetime ikram etmiyorsunuz. |
18. |
Birbirinizi yoksulu doyurmaya teşvik etmiyorsunuz. |
19. |
Oysa mirası dermecesine (helal haram demeden) öyle bir yiyiş yiyorsunuz ki! |
20. |
Malı öyle bir seviş seviyorsunuz ki, yığmacasına! |
21. |
Hayır, hayır, yer üst üste sarsıntılarla düzlendiği zaman, |
22. |
Rabbinin emri gelip melekler saf saf dizildiği zaman, |
23. |
cehennemde ki, getirilmiştir; o insan o gün anlar, ama bu anlamanın ne yararı var ona? |
24. |
Der ki: «Keşke ben bu hayatım için (sağlığımda hayırlar) göndermiş olsaydım.» |
25. |
Artık o gün O´nun ettiği azabı kimse edemez. |
26. |
Ve O´nun vurduğu bağ gibi kimse vuramaz. |
27. |
Ey Rabbine itaat eden huzura ermiş ruh, |
28. |
dön Rabbine, sen O´ndan O senden hoşnut olarak! |
29. |
Gir kullarımın içine! |
30. |
Gir cennetime! |