1. |
Haberiniz olsun ki, Biz Nuh´u: «Kendilerine elim bir azap gelmeden önce kavmini uyar!» diye kavmine gönderdik. |
2. |
Dedi ki: «Ey kavmim, haberiniz olsun, ben size açık bir uyarıcıyım! |
3. |
Şöyle ki, Allah´a kulluk edin, O´ndan korkun ve bana itaat edin! |
4. |
Günahlarınızı bağışlasın ve sizi belirli bir vakte kadar ertelesin. Kuşkusuz, Allah´ın takdir ettiği vakit gelince ertelenmez, eğer bilseydiniz!» |
5. |
Dedi ki: «Ey Rabbim, ben kavmimi gece gündüz davet ettim. |
6. |
Fakat benim çağırmam, sadece onların kaçmalarını artırdı. |
7. |
Ve ben, onları bağışlaman için her davet ettiğimde onlar, parmaklarını kulaklarına tıkadılar, elbiselerine büründüler, direndiler ve kibirlendikçe kibirlendiler. |
8. |
Sonra ben onları yüksek sesle çağırdım. |
9. |
Sonra hem ilan ederek söyledim onlara, hem gizli gizli söyledim. |
10. |
Gelin, Rabbinizin bağışlamasını isteyin, çünkü O, bağışlaması çok bir bağışlayandır! dedim. |
11. |
Bol hayır (yağmur) ile göğü üzerinize salsın. |
12. |
Size mallar ve oğullarla yardım etsin ve sizin için cennetler yapsın, sizin için ırmaklar yapsın. |
13. |
Neden siz Allah için bir vakar ummazsınız? |
14. |
Oysa O, sizi bu aşamaya kadar aşama aşama yaratmıştır. |
15. |
Görmediniz mi, Allah´ın yedi göğü nasıl uygun tabakalar halinde yarattığını? |
16. |
Ayı içlerinde bir ışık, güneşi de bir lamba yapmıştır. |
17. |
Ve Allah, yerden ot bitirir gibi, sizi yetiştirdi. |
18. |
Sonra sizi onda geri çevirecek ve sizi bir çıkarış daha çıkaracak! |
19. |
Allah, yeri sizin için bir sergi yapmıştır. |
20. |
Ondan (açılan) geniş geniş yollarda gidesiniz diye. |
21. |
Nuh dedi ki: «Ey Rabbim! biliyorsun onlar, bana isyan ettiler, malı ve çocuğu kendisine hasardan başka birşey arttırmayan kimsenin ardınca gittiler. |
22. |
Büyük büyük hilelere giriştiler. |
23. |
Sakın ilahlarınızı bırakmayın; ne Vedd´i ne Suva´ı, ne Yağus´u, ne Yeuk´u ve ne de Nesr´i dediler. |
24. |
Çoklarını şaşırttılar. Sen de zalimlerin ancak şaşkınlıklarını artır!» |
25. |
Bir çok günahları yüzünden suda boğuldular da ateşe atıldılar ve kendilerine Allah´tan başka yardımcılar bulamadılar. |
26. |
Nuh demişti ki: «Ey Rabbim, yeryüzünde (yurt sahibi) hiçbir kimse bırakma!» |
27. |
Çünkü Sen, onları bırakırsan, kullarını yoldan çıkarıyorlar ve nankör facirden başkasını doğurmuyorlar. |
28. |
Ey Rabbim, beni, babamı, annemi, mümin olarak evime gireni, bütün inanan erkekleri ve inanan kadınları bağışla! Zalimlerin ise ancak helakını artır!» |