|
| 1. | Ta Ha |
| 2. | Kur´anı sana bedbaht olasın diye indirmedik |
| 3. | Ancak saygısı olana tezkir için |
| 4. | Bir tenzil olarak indirdik o yaradandan ki hem Arzı yarattı hem o yüksek yüksek Gökleri |
| 5. | O rahmân Arş üzerine istivâ buyurdu |
| 6. | Bütün Semavâttakiler ve bütün Arzdakiler ve bütün bunların aralarındakiler ve bütün yerin dibindekiler hep onun |
| 7. | Sen bu sözü ı´lan edeceksen de o hem sirri bilir hem daha gizlisini |
| 8. | Allah, başka tanrı yok ancak o. Hep onundur o en güzel isimler (esmâihusnâ) |
| 9. | Hem geldi mi Musânın kıssası sana? |
| 10. | Bir vakıt o bir ateş gördü de ehline durun, dedi: benim gözüme bir ateş ilişti belki size ondan bir yalın getiririm, yâhud üzerinde bir kılağuz bulurum |
| 11. | Vaktâki ona vardı kendine şöyle nidâ olundu |
| 12. | Ya Musâ haberin olsun benim, ben rabbım, hemen papuşlarını çıkar çünkü sen mukaddes vadide tuvadasın |
| 13. | Ve ben, seni ıhtiyar buyurdum şimdi verilecek vahyi dinle |
| 14. | Hakıkaten benim ben Allah, benden başka ilâh yok. Onun için bana ıbadet et ve zikrim için namaz kıl. |
| 15. | Çünkü saat muhakkak gelecek, ben, hemen hemen onu gizliyorum ki her nefis sa´yiyle cezalansın, |
| 16. | binaenaleyh sakın ona inanmayıp da kendi hevasına uyan kimse seni ondan alıkoymasın sonra helâk olursun |
| 17. | O yeminindeki de ne ya Musâ? |
| 18. | O dedi: asâm, üzerine dayanırım ve onunla davarlarıma yaprak çırparım, benim onda daha diğer hacetlerim de vardır |
| 19. | Buyurdu ki bırak onu ya Musâ! |
| 20. | Bıraktı ne baksın o bir yılan olmuş koşuyor |
| 21. | Tut onu, buyurdu: ve korkma biz onu evvelki sîretine iade edeceğiz |
| 22. | Bir de elini koynuna sok, çıksın bembeyaz bir afetsiz diğer bir âyet olarak |
| 23. | ki sana en büyük âyetlerimizden gösterelim |
| 24. | Git Fir´avna zira o pek azdı |
| 25. | Dedi: ya rab! benim göğsüme genişlik ver |
| 26. | Ve bana işimi kolaylaştır |
| 27. | Ve dilimden ukdeyi çöz |
| 28. | Sözümü iyi anlasınlar |
| 29. | Ve bana ehlimden bir vezir ver |
| 30. | o Kardeşim Harunu |
| 31. | Onunla sırtımı pekit |
| 32. | Ve onu işimde şerik et |
| 33. | Ki seni çok tesbih edelim |
| 34. | Ve çok zikreyleyelim |
| 35. | Şüphe yok ki sen bizi görüp duruyorsun |
| 36. | Haydi! Buyurdu: irdirildin dileğine ya Musâ |
| 37. | Şanım hakkı için biz lûtfeylemiştik sana diğer bir def´a daha |
| 38. | O vakıt ki anana verilen şu ilhamı verdik |
| 39. | Onu tabut içine koy da deryaya bırak, derya da onu sahile, bıraksın, onu hem bana düşman hem ona düşman biri alsın ve üzerine benden bir sevgi koydum ki hem nezaretim altında yetiştirilesin |
| 40. | O vakıt hemşiren gidiyor da diyordu: «ona iyi bakacak birini buluvereyim mi size?» Bu suretle seni anana iade ettik ki gözü aydın olsun da mahzun olmasın, hem bir adam öldürdün de seni gamdan kurtardık, ve türlü mihnetlerle seni imtihan ettik bu sebeble senelerce Ehli Medyen içinde kaldın, sonra da bir kader üstüne geldin ya Musâ |
| 41. | Ben seni kendim için yetiştirdim |
| 42. | Git âyetlerimle sen ve biraderin. Ve benim zikrimde gevşeklik etmeyin |
| 43. | Fir´avna gidin çünkü o pek azdı |
| 44. | Varın da ona belki dinler veya korkar diye yumuşak dille söyleyin |
| 45. | Rabbenâ dediler, korkarız ki bize şiddetle saldırır, yâhud tuğyanını artırır |
| 46. | Korkmayın buyurdu: çünkü ben sizinle beraberim, işitirim ve görürüm |
| 47. | Haydin varın da ona deyin ki haberin olsun biz rabbının Resulleriyiz, artık Benî İsraîli bizimle gönder ve onları ta´zib etme, biz sana rabbından bir âyetle geldik, selâm da doğruya tabi´ olanadır |
| 48. | İnan ki bize şöyle vahyolundu: her halde azâb, tekzib edip yüz çevirenedir |
| 49. | Hele, dedi: sizin rabbınız kim ya Musâ? |
| 50. | Bizim dedi: rabbımız her şey´e hılkatini veren sonra da yolunu gösterendir |
| 51. | Dedi: ya öyle ise kurun-ı ûlâ´nın hali ne? |
| 52. | Onun dedi: ılmi rabbımın ındinde bir kitabdadır, rabbım şaşmaz ve unutmaz |
| 53. | O ki size arzı bir beşik yaptı ve onda size yollar açtı ve semadan bir su indirdi de bu sebeble muhtelif nebattan çiftler çıkarmaktayız |
| 54. | Hem yiyiniz hem hayvanlarınızı güdünüz, her halde bunda üli´n-nühâ için çok âyetler var |
| 55. | Sizi o Arzdan yarattık, yine sizi ona iade edeceğiz hem de ondan sizi diğer bir def´a daha çıkaracağız |
| 56. | Kasem olsun biz, ona âyetlerimizin hepsini gösterdik, öyle iken o yine yalan dedi dayattı |
| 57. | Sen, dedi: sihrinle bizi yerimizden çıkarmak için mi geldin bize ya Musâ! |
| 58. | O halde bilmiş ol ki biz de onun gibi bir sihir sana yapacağız, şimdi sen, seninle aramızda bir mîad ta´yin et ki ne senin ne bizim hulf etmiyeceğimiz denk bir mahal olsun. |
| 59. | Size mîad, dedi: ziynet günü ve nâsın toplanacağı kuşluk vakti |
| 60. | Bunun üzerine Fir´avn tedbire girişti, bütün hîlesini derdi topladı da sonra geldi |
| 61. | Musâ onlara veyl sizlere, dedi: Allaha yalanı iftira etmeyin sonra bir azâb ile kökünüzü keser, filhakıka iftira eden hâib oldu |
| 62. | Şöyle ki: aralarında işlerine kavraştılar ve gizli fısıldaştılar |
| 63. | Her halde dediler: bunlar iki sihirbaz, sizi yerinizden çıkarmak ve nümune-i imtisal olan tarikatınızı gidermek istiyorlar |
| 64. | siz de bütün hîlenize ittifak edin, sonra da saf halinde gelin, bu gün üstün gelen, muhakkak felâhı buldu |
| 65. | Ya Musâ! Dediler: ya at, yâhud ilk atan biz olalım |
| 66. | Haydin siz atın dedi, ne baksın onların ipleri ve sopaları sihirlerinden ona öyle tahyil olunuyor ki cidden bunlar koşuyorlar |
| 67. | Birdenbire Musâ içinde bir nevi´ korku duydu |
| 68. | Korkma dedik: çünkü sensin üstün sen |
| 69. | Ve elindekini bırakıver, o onların yaptıklarını yalar yutar, çünkü onların yaptıkları sırf sihirbaz hîlesidir, sihirbaz ise her nerede olsa felâh bulmaz |
| 70. | Binnetice bütün sihirbazlar secdeye kapandılar, Harun ile Musânın rabbına iyman ettik dediler |
| 71. | Ya! Dedi: ben size izin vermeden ona iyman ettiniz ha? O her halde size sihri öğreten büyüğünüz, o halde ahdim olsun ben ve elbet sizin ellerinizi ve ayaklarınızı çaprazlama keseceğim ve elbette sizleri hurma dallarına asacağım, ve her halde bileceksiniz ki hangimiz azâbca daha şiddetli ve daha bekalı? |
| 72. | İhtimali yok dediler: bize gelen bu açık mu´cizelere ve bizi yaratana karşı seni tercih edemeyiz, artık neye hukmün geçer, ne yapabilirsen yap, senin olsa olsa bu Dünya hayata hukmün geçer |
| 73. | Doğrusu biz günahlarımıza ve bizi zorladığın sihre karşı bize mağrifet etsin diye rabbımıza iyman ettik, Allah, hem daha hayırlı hem daha bekalıdır |
| 74. | Her kim rabbına mücrim olarak varırsa şüphesiz ki ona Cehennem var onda ne ölür ne dirilir |
| 75. | Her kim de ona mü´min olarak salih ameller işlemiş bir halde varırsa işte onlara en yüksek dereceler var |
| 76. | Adn Cennetleri altından nehirler akar, onlarda muhalled olarak kalacaklar, ve o işte temizlenen kimsenin mükâfatı |
| 77. | Ve filhakıka Musâya şöyle vahyettik: kullarımla geceleyin yürü de onlara denizde kuru bir yol aç, yetişilmekten korkmazsın ve perva etmezsin |
| 78. | Derken Firavn ordulariyle onları ta´kıb etti, kendilerini de deryadan saran sarıverdi |
| 79. | Velhasıl Firavn kavmini dalâlete sürükledi, hidayete götürmedi |
| 80. | Ey Benî İsraîl! Sizi düşmanınızdan kurtardık ve size Tûrun sağ tarafına va´d verdik ve üzerinize kudret helvası ve bıldırcın indirdik |
| 81. | Size verdiğimiz rızıkların en hoşlarından yeyin ve hakkında tuğyan etmeyin ki sonra üzerinize gadabım iner, her kim üzerine de gadabım inerse o uçuruma gider |
| 82. | Bununla beraber şübhe yok ki ben, tevbe eden ve iyman edip salih amel yapan, sonra da doğru giden kimse için gaffarım |
| 83. | Hem seni acele ile kavminden geçiren, ne ya Musâ? |
| 84. | Onlar, dedi, benim izim üzerindeler ve ben sana acele ettim ki rabbım hoşnud olasın |
| 85. | Amma dedi: biz senin ardından kavmini fitneye düşürdük, Sâmirî onları şaşırttı |
| 86. | Derhal Musâ kavmine gadabnâk esefnâk olarak döndü, ey kavmım dedi: rabbınız size güzel bir va´d va´detmedi mi? Zaman mı uzadı? Yoksa üzerinize rabbınızdan bir gadab inmesini arzu ettinizde mi bana olan va´dinize hulfettiniz |
| 87. | (87-88) Biz dediler, senin va´dine kendiliğimizden hulfetmedik ve lâkin o kavmin ziynetinden bir takım ağırlıklar yüklenmiş idik, onları ateşe attık, kezalik Sâmirî de bıraktı derken onlara bir dana, böğürmesi var bir cesed çıkardı, bunun üzerine dediler ki işte bu sizin ilâhınız ve Musânın ilâhı fakat unuttu |
| 88. | (87-88) Biz dediler, senin va´dine kendiliğimizden hulfetmedik ve lâkin o kavmin ziynetinden bir takım ağırlıklar yüklenmiş idik, onları ateşe attık, kezalik Sâmirî de bıraktı derken onlara bir dana, böğürmesi var bir cesed çıkardı, bunun üzerine dediler ki işte bu sizin ilâhınız ve Musânın ilâhı fakat unuttu |
| 89. | Şu hakıkati görmüyorlar mı idi ki o onlara bir söz iade edemiyor ve kendilerine ne bir zarar ne de bir menfaat iriştirmeğe malik olamıyordu |
| 90. | Kasem olsun ki önceden Hârun onlara: Ey kavmin siz bununla sırf bir fitneye tutuldunuz ve doğrusu sizin rabbınız ancak Rahmandır, gelin bana tâbi´ olun ve emrime itaat edin demişti |
| 91. | Biz dediler: bunun başına devam edip durmaktan asla ayrılmayız tâ dönünciye kadar bize Musa |
| 92. | Ey Hârun, dedi, sana ne mani´ oldu da bunların dalâlete düştüklerini gödüğün vakıt |
| 93. | benim ardımca gelmedin, emrime ısyan mı ettin |
| 94. | Ey anamın oğlu dedi, sakalımı başımı tutma, emîn ol ki dediğime bakmadın da Benî İsraîl arasına tefrika düşürdün dersin diye korktum |
| 95. | Ya ey sâmirî, senin derdin ne? |
| 96. | ben dedi, onların görmediklerini gördüm de Resulün izinden bir avuç avuçladım da onu attım, ve bana nefsim böyle hoş gösterdi |
| 97. | Haydi, dedi, defol, çünkü sana hayatta şöyle demek var, temas yok, hem sana bir vaîd var ki ona aslâ hulfedilmiyeceksin, o başını bekleyip durduğun ilâhına da bak, her halde biz onu yakacağız da yakacağız, sonra da kül edip onu muhakkak deryaya dökeceğiz |
| 98. | sizin ilâhınız ancak o Allahdır ki ondan başka ilâh yok, o ılmi ile her şey´i kuşatmıştır |
| 99. | İşte sana böyle ya Muhammed geçmişin mühim haberlerinden kıssa naklediyoruz, şübhe yok ki sana ledünnümüzden bir zikir verdik |
| 100. | Her kim ondan yüz çevirirse şübhesiz o, Kıyamet günü bir vebal yüklenecek |
| 101. | Ebediyyen onun altında kalacaklar ki onlar için Kıyamet günü o ne fena yüktür |
| 102. | O gün ki sur üfürülecek ve mücrimler o gün gömgök mahşeri toplayacağız |
| 103. | «Ondan fazla durmadınız» diye aralarında gizli gizli konuşacaklar |
| 104. | Gidişce en beri benzerleri «bir günden fazla durmadınız» deyince ne diyeceklerini biz biliriz |
| 105. | Bir de sana dağlardan soruyorlar, binaenaleyh de ki: rabbım onları un ufra edip savuracak da |
| 106. | Yerlerini düpedüz bomboş bırakacak |
| 107. | Onda ne bir eğrilik ne bir yumruluk göremiyeceksin |
| 108. | O gün da´vetçiye ı´vicasız tebe´ıyyet edecekler öyle ki Rahmanın heybetinden sesler kısılmıştır, artık bir hışıltıdan başka bir şey işitmezsin |
| 109. | O gün şefaat faide vermez, ancak Rahmânın izin verdiği ve sözüne razı olduğu kimse müstesnâ |
| 110. | O onların önlerindekini ve arkalarındakini bilir, onlar ise onu ılmen ihata edemezler |
| 111. | Ve bütün yüzler o hayyü kayyuma baş eğmiş ve bir zulüm yüklenen cidden hâib olmuştur |
| 112. | Her kim de mü´min olarak salih amellerden işlerse o vakıt o, ne bir zulümden korkar, ne çiğnenmeden |
| 113. | Ve işte onu böyle Arabî bir Kur´an olarak indirdik ve bunda vaîydden türlü şekilde tekrar yaptık, ki belki korunur takvâ yolunu tutarlar, yahud da o, onlara bir zikr ihdas eyler |
| 114. | Demek ki Allah o hak şehinşah yüksek, çok yüksek, maamafih sana vahyi tamam edilmeden evvel Kur´anı acele etme ve de ki «rabbım artır beni ılimce» |
| 115. | Filhakıka bundan evvel Âdeme ahid verdik de unuttu ve biz onda bir azim bulmadık |
| 116. | Ve düşün o vaktı ki: Melâikeye «Âdem için secde edin» dedik, hemen secde ettiler, ancak İblîs dayattı |
| 117. | Bunun üzerine biz de ya Âdem dedik: haberin olsun bu sana ve zevcene düşmandır, sakın sizi Cennetten çıkarmasın ki sonra bedbaht olursun |
| 118. | Çünkü senin acıkmaman, çıplak kalmaman oradadır |
| 119. | Ve sen orada susamazsın ve Güneşte yanmazsın |
| 120. | Derken Şeytan ona vesvese verdi: ey Âdem! sana kılâğuzluk edeyim mi Huld ağacına ve çürümez mülke? dedi. |
| 121. | Bunun üzerine ikisi de ondan yediler, derhal kendilerine kötü yerleri açılıverdi ve üzerlerine Cennet yaprağından yamamağa başladılar ve Âdem rabbına asîy oldu da şaşkın düştü |
| 122. | Sonra rabbı onu ıstıfa etti de tevbesini kabul buyurdu ve yol gösterdi |
| 123. | Buyurdu ki; ininiz ikiniz de oradan hepiniz, ba´zınız ba´zınıza düşman olarak, sonra ne zaman size benden bir hidayetçi gelir de her kim hidayetçime uyarsa işte o dalâlete düşmez ve bedbaht olmaz |
| 124. | Her kim de zikrimden yüz çevirirse ona dar bir maışet vardır ve onu Kıyamet günü kör olarak haşrederiz |
| 125. | Rabbım beni niçin kör olarak haşrettin, halbuki ben gözlü idim der |
| 126. | Buyurur ki: öyle, sana âyetlerimiz geldi de onları unuttun, bugün de böyle bırakılacaksın |
| 127. | Ve işte rabbının âyâtına iyman etmeyip israf edeni biz böyle cezalandıracağız ve elbette o Âhıret azâbı daha şiddetli ve daha bakalıdır |
| 128. | Daha onları şu irşad etmedi mi? Ki kendilerinden evvel nice kurûn helâk etmişiz, onların meskenlerinde yürüyüp duruyorlar, her halde bunda ıbret alacak aklı olanlar için çok âyetler var |
| 129. | Rabbından bir kelime sebketmiş olmasa idi her halde azâb lizam olurdu fakat müsemmâ bir ecel var |
| 130. | O halde dediklerine sabret de rabbına hamdile tesbih eyle; güneş doğmadan evvel, gece saatlerinde de tesbih et gündüzün etrafında da, ki rızaya irebilesin |
| 131. | Ve sakın öyle şey´e gözlerini uzatma ki biz onun hakkında kâfirleri fitneye düşürmek için onunla bir kaç çiftini Dünya hayatın cici bicisinden zevkıyab etmişizdir, halbuki rabbının rızkı hem daha hayırlı, hem daha bakalıdır |
| 132. | Hem ehline de namaz ile emret hem de kendin ona sabrile devam eyle, biz senden bir rızk istemiyoruz. Biz seni merzuk ederiz ve âkıbet takvânındır |
| 133. | Birde rabbından bir âyet getirse ya! Dediler, yâ kendilerine evvelki kitablardakinin beyyinesi gelmedimi ki? |
| 134. | Eğer biz onları bundan evvel âzâb ile ihlâk etmiş olsa idik derlerdi ki o rabbımız! Ne olurdu bize bir Resul gönderseydin de biz zelil ve rüsvay olmadan evvel âyetlerine ittiba etseydik |
| 135. | De ki hep beklemekte, bekleyin bakalım çünkü yakında bileceksiniz: doğru yol sahibleri kimler? ve doğru giden kim? |
Namaz Vakitleri