1. |
And olsun, güneşe ve onun aydınlığına, |
2. |
(Güneş batarken) ona tabi olduğu zaman aya, |
3. |
Güneş gündüzü açıb aydınlattığı zaman gündüze, |
4. |
Ziyasını örtüb bürüdüğü zaman geceye, |
5. |
Göğe ve onu bina edene, |
6. |
Arza ve onu döşeyene, |
7. |
Nefse ve onu (insan biçiminde) düzenleyene; |
8. |
Sonra da o nefse, isyanını ve itaatını öğretene ki, |
9. |
Muhakak (Allah’ın küfür ve isyandan) temizlediği nefis kurtulmuştur. |
10. |
Ve hüsrana uğramıştır, (Allah’ın) azdırdığı kimse... |
11. |
Semûd kavmi, inkâr etti azgınlığından. |
12. |
O vakit (Semûd kavminin) en azılısı, (bir mucize olarak kayadan çıkarılan Allah’ın devesini öldürmek için) fırlayınca; |
13. |
Allah’ın peygamberi onlara şöyle demişti: “- Allah’ın devesini kendi haline bırakın, su içmesine engel olmayın.” |
14. |
Fakat onlar (Salih peygamberin kendilerine söylediği bu sözü) tanımayıb inkâr ettiler de, onu öldürdüler. Bunun üzerine, günahları yüzünden Rableri onları kökünden kazıyıb helâk etti de (büyük küçük bırakmadı) hepsini düzleyiverdi. |
15. |
Allah (yaptığı bu azabın) akıbetinden korkacak değildir, (hiç bir sorumluluğu yoktur). |