Namaz Vakitleri
Kuran'da ARA
    Kalem Suresi
    İSKENDER ALİ MİHR MEALİ
    Rahmân ve rahîm olan Allah´ın adıyla
    1. Nûn. Kaleme ve satır satır yazdıklarına andolsun!
    2. Rabbinin ni´meti ile sen mecnun değilsin.
    3. Ve muhakkak ki senin için, elbette kesintisi olmayan mükâfat vardır.
    4. Ve muhakkak ki sen, mutlaka çok büyük bir ahlâk üzeresin.
    5. Artık yakında sen göreceksin ve onlar da görecekler.
    6. Sizin hanginiz meftun (şaşkın)?
    7. Muhakkak ki senin Rabbin; O, kim Kendi yolundan saptı, çok iyi bilir ve O hidayete ermiş olanları da çok iyi bilir.
    8. Öyleyse yalanlayanlara itaat etme.
    9. Onlar senin müsamaha göstermeni temenni ettiler (istediler), o zaman onlar da müsamaha göstereceklerdi.
    10. Lüzumsuz yere çok yemin edenlerin hiçbirine itaat etme.
    11. Devamlı kusur arayanlara, lâf taşıyanlara (itaat etme).
    12. Hayrı devamlı engelleyenlere, haddi tecavüz eden günahkârlara (itaat etme).
    13. Kötülük yapan zorbalara, bundan başka haram yiyen günahkârlara (itaat etme).
    14. Mallara ve oğullara sahip olmaları (sebebiyle onlara itaat etme).
    15. Ona âyetlerimiz okunduğu zaman: “(Bunlar) evvelkilerin masalları.” dedi.
    16. Biz yakında onun burnu üzerine damga basacağız.
    17. Muhakkak ki Biz, onları belâya uğrattık. Bostan mahsulünü mutlaka, sabah erkenden (fakirlere göstermeden) devşirmek için yeminleşen bostan sahiplerini belâya uğrattığımız gibi.
    18. Ve bir istisna yapmıyorlar.
    19. Fakat onlar uyuyorken, Rabbin tarafından gönderilen bir afet onun (bostan mahsullerinin) üzerinde dolaştı.
    20. Böylece (mahsul) simsiyah oldu (bahçe kara toprak gibi oldu).
    21. Nihayet sabah olunca birbirlerine seslendiler.
    22. Eğer devşirecekseniz, tarlanıza sabah erken gidin!
    23. Bundan sonra aralarında gizlice konuşarak (evden) ayrıldılar.
    24. Sakın bugün oraya (bostana) sizin yanınıza bir yoksul girmesin.
    25. Ve (yoksulları) men etmeye güçleri yetecek (diye) sabah erkenden gittiler.
    26. Fakat onu (bostanın halini) görünce: “Muhakkak ki biz, gerçekten dalâlette olan kimseleriz.” dediler.
    27. Hayır, biz mahrum olan kimseleriz.
    28. Onların en makul düşüneni: “Ben, size eğer (Allah´ı) tesbih etmiyorsanız, olmaz (tesbih etmeniz gerekir) demedim mi?” dedi.
    29. “Bizim Rabbimiz Sübhan´dır (yücedir, herşeyden münezzehtir). Muhakkak ki biz, zalim kimseler olduk.” dediler.
    30. Bunun üzerine birbirlerine, kınayarak karşılık verdiler.
    31. Yazıklar olsun bize, muhakkak ki biz, haddi aşan kimseler olduk.
    32. Rabbimizin bize, onun yerine, ondan daha hayırlısını bedel olarak vermesi umulur. Muhakkak ki biz, Rabbimize rağbet eden kimseleriz.
    33. Azap, işte böyledir ve ahiret azabı elbette daha büyüktür. Keşke bilselerdi.
    34. Muhakkak ki takva sahipleri için, Rab´lerinin yanında Naîm cennetleri vardır.
    35. İşte böyle, müslümanları (teslim olanları), mücrimler (suçlular) gibi kılar mıyız (bir tutar mıyız)?
    36. Size ne oluyor? Nasıl hüküm veriyorsunuz?
    37. Yoksa sizin bir kitabınız var da ondan ders mi okuyorsunuz?
    38. Gerçekten onun içinde (o kitapta) “beğenip seçtiğiniz şeyler mutlaka sizindir” (mi yazılı)?
    39. Yoksa sizin için kıyâmete kadar sürecek olan, üzerimizde yeminler mi var: “Ne hüküm verirseniz, o mutlaka sizindir (diye).”
    40. Onlara sor: “Onların hangisi bunun savunucusudur?”
    41. Yoksa onların ortakları mı var? Öyleyse ortaklarını getirsinler, eğer doğru söyleyen kimse iseler.
    42. Gerçeklerin açığa çıktığı gün, secde etmeye davet olunurlar. Fakat (secde etmeye) güçleri yetmez.
    43. Gözleri korkudan ürpermiş halde, onları bir zillet kaplar. Onlar, salimken (sağlıklı ve selâmette iken) secde etmeye davet olunmuşlardı.
    44. Artık bu sözü yalanlayan kişileri Bana bırak. Yakında onları bilmedikleri bir yerden tedricen (yavaş yavaş azaba) yaklaştıracağız.
    45. Ve Ben, onlara mühlet veriyorum. Muhakkak ki Benim tuzağım, çok kuvvetlidir.
    46. Yoksa onlardan ücret mi istiyorsun? Böylece onlar ağır bir borç altındalar mı?
    47. Veya gayb (bilinmeyen âlemler), onların yanında da, artık onlar mı yazıyorlar?
    48. Artık Rabbinin hükmüne sabret. Ve balık sahibi (Yunus A.S) gibi olma. O, çok hüzünlü, gamlı olarak (Rabbine) nida etmişti.
    49. Eğer O´nun Rabbinden kendisine bir ni´met yetişmese idi, mutlaka O, zemmolunmuş (kınanmış) olarak boş araziye atılmış olacaktı.
    50. Fakat O´nun Rabbi, kendisini seçti, böylece O´nu salihlerden kıldı.
    51. Ve inkâr edenler, zikri (Kur´ân´ı) işittikleri zaman gerçekten seni, neredeyse gözleri ile devirirler. Ve: “Muhakkak ki o, gerçekten mecnundur (delidir).” derler.
    52. Ve O (Kur´ân), âlemlere zikirden (öğütten) başka bir şey değildir.