Zümer Suresi
    İSKENDER ALİ MİHR MEALİ
    Rahmân ve rahîm olan Allah´ın adıyla
    1. Bu Kitab´ın indirilişi, Azîz (yüce ve üstün) ve Hakîm (hikmet ve hüküm sahibi) olan Allah tarafındandır.
    2. Muhakkak ki Biz, bu Kitab´ı sana hak ile indirdik. Öyleyse dîni O´na halis kılarak (muhlis olarak) Allah´a kul ol!
    3. Halis dîn, Allah içindir, öyle değil mi? Ve O´ndan (Allah´tan) başka dostlar edinenler: "Biz, onlara (putlara) sadece bizi Allah´a yakın bir makama yaklaştırmaları için tapıyoruz." (dediler). Muhakkak ki Allah, hakkında ihtilâf ettikleri şey için onların aralarinda hüküm verir. Muhakkak ki Allah, yalanlayan ve inkar ederleri hidayet erdirmez.
    4. Eğer Allah bir çocuk edinmek isteseydi, mutlaka yarattıklarından dilediğini seçerdi. O, Sübhan´dır (herşeyden münezzeh). O, Allah; Vahid´dir (tektir), Kahhar´dır (kahredicidir).
    5. (Allah), gökleri ve yeri hak ile yarattı. Geceyi gündüze, gündüzü geceye çevirir. Güneş´i ve Ay´ı musahhar (emre amade) kıldı. Hepsi belirlenmiş bir zamana kadar (yörüngelerinde) akar (gider). O; Azîz (yüce ve üstün), Gaffar (çok mağfiret eden) değil midir?
    6. Sizi tek bir nefsten halketti. Sonra ondan, onun zevcesini (eşini). Ve sizin için dört ayaklı hayvanlardan sekiz çift indirdi. Sizi annelerinizin karnında, bir yaratılıştan sonra başka bir yaratılışla (halden hale geliştirip dönüştürerek) üç karanlık içinde yaratır. İşte bu sizin Rabbiniz Allah´dır. Mülk, O´nundur. O´ndan başka İlah yoktur. Buna rağmen nasıl döndürülüyorsunuz.
    7. Eğer inkâr ederseniz, muhakkak ki Allah, sizden Gani´dir (size ihtiyacı yoktur). Ve O, kulları konusunda küfre razı olmaz. Ve eğer şükrederseniz sizden razı olur. (Hiç)bir günahkâr, diğerinin (başkasının) günahını yüklenmez. Sonra dönüşünüz Rabbinizedir. Böylece size yapmış olduklarınızı haber verecek. Muhakkak ki O, sinelerde olanı bilendir.
    8. Ve insana bir zarar dokunduğu zaman, Rabbine yönelerek ona dua eder. Sonra (Allah) kendinden bir ni´met lütfettiği zaman daha önce ona dua ettiğini (yalvardığını) unutur. O´nun (Allah´ın) yolundan saptırmak için Allah´a eşler kılar. De ki: "Küfrün ile biraz daha metalan(faydalan). Muhakkakki sen, cehennem ehlindensin".
    9. Gece boyunca secde ederek ve kıyamda (ayakta) durarak kanitin olan, ahiretten çekinen (korkan) ve Rabbinin rahmetini dileyen mi? De ki: "(Hiç) bilenle bilmeyen bir olur mu? Ancak ulûl´elbab (daimî zikir sahipleri) tezekkür eder."
    10. De ki: "Ey âmenû olan kullar, Rabbinize karşı takva sahibi olun! Bu dünyada ahsen olanlar için bir güzellik vardır. Ve Allah´ın arzı geniştir. Ama sabredenlere ecirleri hesapsız ödenir."
    11. De ki: "Muhakkak ki ben, Allah´a, dîni O´na halis kılarak kul olmakla emrolundum."
    12. Ve teslim olanların ilki olmakla emrolundum.
    13. De ki: "Muhakkak ki ben, eğer Rabbime asi olursam, büyük günün azabından korkarım."
    14. De ki: "Ben Allah´a, dînimi O´na halis kılarak kul olurum."
    15. Artık O´ndan başka dilediğiniz şeye tapın. De ki: "Muhakkak ki, kendilerini ve ailelerini hüsrana düşürenler, kıyâmet günü hüsrana uğrayacak olanlardır." Bu apaçık bir hüsran değil mi?
    16. Onların üstünde ve altında ateşten gölgeler vardır. İşte böyle, Allah kullarını onunla korkutuyor. Ey kullarım! Öyleyse Bana karşı takva sahibi olun.
    17. Ve onlar ki; taguta (insan ve cin şeytanlara) kul olmaktan içtinap ettiler (kaçındılar, kendilerini kurtardılar). Çünkü Allah´a yöneldiler (Allah´a ulaşmayı dilediler). Onlara müjdeler vardır. Öyleyse kullarımı müjdele!
    18. Onlar, sözü işitirler, böylece onun ahsen olanına tâbî olurlar. İşte onlar, Allah´ın hidayete erdirdikleridir. Ve işte onlar; onlar ulûl´elbabtır (daimî zikrin sahipleri).
    19. Öyleyse bir kimse, üzerine azap sözünü hakettiği taktirde sen, ateşte olanı kurtarabilir misin?
    20. Lâkin Rab´lerine karşı takva sahibi olanlar için, üst üste inşa edilmiş, altından nehirler akan köşkler (yüksek makamlar) vardır. Allah´ın vaadidir ki, Allah vaadinden dönmez.
    21. Allah´ın gökten su indirdiğini böylece onu (suyu), yerin su pınarlarına akıttığını görmedin mi? Sonra onunla çeşitli renklerde ekin çıkarır. Daha sonra kurur. Artık onu sararmış görürsün. Sonra onu kuru bir çöp kılar. Muhakkak ki bunda ulûl´elbab için mutlaka zikir (ibret) vardır.
    22. Allah kimin göğsünü İslâm için (Allah´a teslim için) yarmışsa artık o, Rabbinden bir nur üzere olur, değil mi? Allah´ın zikrinden kalpleri kasiyet bağlayanların vay haline! İşte onlar, apaçık dalâlet içindedirler.
    23. Allah, ihdas ettiği (nurların) ahsen olanlarını (rahmet, fazl ve salâvâtı), ikişer ikişer (salâvât-fazl ve salâvât-rahmet), Kitab´a müteşabih (benzer) olarak indirdi. Rab´lerinden huşû duyanların ciltleri ondan ürperir. Sonra onların ciltleri ve kalpleri Allah´ın zikriyle yumuşar, sükûnet bulur (yatışır). İşte bu, Allah´ın hidayetidir, dilediğini onunla hidayete erdirir. Ve Allah, kimi dalâlette bırakırsa artık onun için bir hidayetçi yoktur.
    24. O halde kıyâmet günü, onun vechini (fizik vücudunu) kötü azaptan kim koruyabilir? Ve zalimlere: "Kazanmış olduğunuz şeyi (günahlarınızın cezasını) tadın!" denir.
    25. Onlardan öncekiler (de) yalanladı da böylece azap onlara farkında olmadıkları bir yerden geldi.
    26. Böylece Allah, onlara dünya hayatında zilleti (horlanma ve aşağılanmayı) tattırdı. Ve ahiret azabı elbette daha büyüktür. Keşke bilmiş olsaydılar.
    27. Ve andolsun ki, bu Kur´ân´da insanlar için bütün meselelerden örnekler verdik. Umulur ki, böylece onlar tezekkür ederler.
    28. (Bu), çelişkisi (eğriliği, kusuru) olmayan Arapça Kur´ân´dır. Umulur ki onlar, böylece takva sahibi olurlar.
    29. Allah, şu meseleyi örnek verdi. Aralarında anlaşamayan birkaç ortağa (birden) bağlı kişi ile tek bir adama teslim olan kişinin durumu bir olur mu? Hamd, Allah´a mahsustur. Ama onların çoğu bilmezler.
    30. Muhakkak ki sen de meyyitsin (ölümlüsün). Ve muhakkak ki onlar da meyyit (ölümlüler).
    31. Sonra muhakkak ki siz, kıyâmet günü Rabbinizin huzurunda davalı ve davacı olacaksınız.
    32. Öyleyse Allah üzerine (hakkında) yalan söyleyenden ve hakikat ona geldiği zaman onu (Allah´a ulaşmayı) yalanlayandan daha zalim kim vardır? Kâfirlerin yeri cehennemde değil mi?
    33. Ve hakikat ile gelen (Allah´a ulaşmayı dilemeye davet eden) ve onu tasdik edenler (Allah´a ulaşmayı dileyenler), işte onlar takva sahibidirler.
    34. Diledikleri şeyler, Rab´lerinin katında onlar içindir. İşte bu, muhsinlerin mükâfatıdır.
    35. Allah, onların yaptıkları en kötü şeyleri (günahları) dahi örter. Ve yapmış olduklarının en güzeliyle onların ecirlerini vererek, onları mükâfatlandırır (günahlarını sevaba çevirir).
    36. Allah kuluna kâfi değil mi? Ve seni, O´ndan (Allah´tan) başkaları ile (başka ilâhlarla, putlarla) korkutuyorlar. Allah kimi dalâlette bırakırsa, o zaman onun için bir hidayetçi (mehdi) yoktur.
    37. Ve Allah, kimi hidayete erdirirse, o zaman onun için dalâlete düşürebilecek (kimse) yoktur. O, Azîz (yüce ve üstün), intikam sahibi değil mi?
    38. Ve eğer gerçekten onlara: "Gökleri ve yeri kim yarattı?" diye sorarsan, mutlaka: "Allah" derler. De ki: "Allah´tan başka taptıklarınızı gördünüz mü? Eğer Allah bana bir zarar dileseydi, O´nun zararını onlar giderebilir mi? Veya bana bir rahmet dileseydi, onun rahmetini tutabilirler mi (engelleyebilirler mi) ona tevekkül ederler (onu vekil ederler)."
    39. De ki: "Ey kavmim! Bulunduğunuz mekânda (elinizden geleni) yapın! Muhakkak ki ben de yapacağım. Öyleyse yakında bileceksiniz."
    40. Kendisini rezil edecek azap, kime gelecekse (ona ulaşır) ve mukim (sürekli) azap onun üstüne iner.
    41. Muhakkak ki Biz, sana Kitab´ı, insanlar için hak ile indirdik. Artık kim hidayete ererse, kendi nefsi içindir. Ve kim dalâlette kaldıysa, o taktirde kendi aleyhine dalâlettedir. Ve sen, onların üzerine vekil değilsin.
    42. Allah, fizik vücutları ölüm anında öldürür. Ve onlar ki, uykularındadır, ölmemişlerdir, o zaman, üzerine ölüm hükmedilecek olanı (kişinin fizik vücudunu uyku halinde) tutar ve diğerini (nefsi) belirlenmiş ecele (zamana) kadar (rüyada dilediği yere) gönderir. Muhakkak ki bunda, tefekkür eden kavim için elbette âyetler (ibretler) vardır.
    43. Yoksa onlar, Allah´tan başka şefaatçiler mi edindiler? De ki: "Onlar bir şeye (bir güce) malik olmasalar ve akıl etmeseler de mi?"
    44. De ki: "Şefaatin hepsi Allah´a mahsustur. Göklerin ve yerin mülkü O´nundur. Sonra O´na döndürüleceksiniz."
    45. Ve Allah´ın vahdaniyeti (Tek´liği) zikredildiği zaman, ahirete (Allah´a ulaşmaya) îmân etmeyenlerin kalpleri nefretle ürperir. O´ndan (Allah´tan) başkası zikredildiği zaman onlar sevinirler.
    46. De ki: "Allah´ım! Gökleri ve yeri yaratan, gaybı (görünmeyeni) ve görüneni bilen Sensin. Kullarının arasında, ihtilâf etmiş oldukları şeyler hakkında hüküm verecek olan Sensin."
    47. Ve eğer yeryüzünde olanların hepsi ve onlar kadarı daha birlikte zalimlerin olsaydı, kıyâmet günü kötü azaba karşı (kurtulmak için) onları mutlaka fidye olarak verirlerdi. Ve hesaba katmadıkları şeyler, Allah tarafından karşılarına çıkarılacaktır.
    48. Ve kazandıkları seyyiat (günahlar ve kötülükler) onlara aşikâr oldu. Ve alay etmiş oldukları şey (azap) onları kuşattı.
    49. İnsana bir zarar dokunduğu zaman Bize dua eder. Sonra ona tarafımızdan bir ni´met gönderdiğimizde: "Bu ancak bana bir ilim üzerine verildi." der. Hayır, o bir imtihandır. Ve lâkin onların çoğu bilmezler.
    50. Onlardan öncekiler de (böyle) söylemişti. Fakat kazanmış oldukları şeyler onlara bir fayda vermedi.
    51. Böylece kazandıkları şey, seyyiat (günahlar, kötülükler olarak), onlara isabet etti. Ve bunlardan zulmetmiş olanlara, kazandıkları şey (olan) seyyiat, yakında isabet edecek. Ve onlar, aciz bırakabilecek (azabı önleyebilecek) güce sahip değiller.
    52. Ve onlar, Allah´ın dilediğinin rızkını genişlettiğini ve dilediğinin de rızkını taktir ettiğini (kıstığını) bilmiyorlar mı? Muhakkak ki bunda, mü´min olan kavim için elbette âyetler (ibretler, deliller) vardır.
    53. De ki: "Ey nefsleri üzerine israf yüklemiş (haddi aşmış) kullarım! Allah´ın rahmetinden ümit kesmeyin. Muhakkak ki Allah, günahların üzerine hepsini mağfiret eder (sevaba çevirir). O, muhakkak ki O; Gafûr´dur (mağfiret eden), Rahîm´dir (rahmet nuru gönderen)."
    54. Ve Rabbinize (Allah´a) yönelin (ruhunuzu Allah´a ulaştırmayı dileyin)! Ve size azap gelmeden önce O´na (Allah´a) teslim olun (ruhunuzu, vechinizi, nefsinizi, iradenizi Allah´a teslim edin). (Yoksa) sonra yardım olunmazsınız.
    55. Ve size Rabbinizden indirilmiş olan ahsen şeye (emre) tâbî olun. Size, farkında olmadan ve ansızın azap gelmesinden önce!
    56. Kişinin, "Allah´tan uzaklaşma konusunda, aşırı gittiğim (haddi aştığım) herşeye yazıklar olsun. Ve ben mutlaka alay edenlerden olmuştum." dediği gibi (diyenlerden olmayın).
    57. Veya: "Muhakkak ki eğer Allah beni hidayete erdirseydi, ben mutlaka takva sahiplerinden olurdum." diyenlerden (olmayın).
    58. Veya azabı gördüğünüz an: "Keşke benim bir kere daha (fırsatım) olsaydı, o zaman muhsinlerden olurdum." diyenlerden (olmayın).
    59. Fakat sana âyetlerim gelmişti, o zaman onları yalanlamış, kibirlenmiş ve kâfirlerden olmuştun.
    60. Ve kıyâmet günü, Allah´a karşı yalan söyleyenlerin yüzlerini kararmış görürsün. Kibirlenenlerin yeri cehennemde değil mi?
    61. Ve Allah, takva sahiplerini, feyz sahibi olmaları (kendilerine sekînet nuru ulaşması) sebebiyle kurtarır. Onlara kötülük (azap) dokunmaz. Ve onlar mahzun da olmazlar.
    62. Allah, herşeyin Yaratıcısı´dır ve O, herşeye vekildir.
    63. Göklerin ve yerin hazineleri O´nundur. Allah´ın âyetlerini inkâr edenler, işte onlar; onlar hüsranda olanlardır.
    64. De ki: "Ey cahiller! Bana Allah´tan başkasına kul olmamı mı emrediyorsunuz?"
    65. Ve andolsun ki, sana ve senden öncekilere: "Gerçekten eğer sen şirk koşarsan (Allah´a ulaşmayı dilemezsen), amellerin mutlaka heba olur. Ve mutlaka hüsrana düşenlerden olursun." diye vahyolundu.
    66. Öyleyse artık Allah´a kul ol! Ve şükredenlerden ol!
    67. Ve (onlar) Allah´ın kadrini hakkıyla taktir edemediler. Kıyâmet günü yeryüzünün tamamı O´nun avucundadır (tasarrufundadır). Ve semalar, O´nun eliyle dürülmüş olacaktır. O, Sübhan´dır (herşeyden münezzeh). Ve onların şirk koştukları şeylerden yücedir.
    68. Ve sur´a üfürülmüş, Allah´ın diledikleri hariç, göklerde ve yerde olanlar ölmüşlerdir. Sonra ona (sur´a) bir defa daha üfürüldüğü zaman onlar ayağa kalkarak bakınırlar.
    69. Ve Rabbinin nuru ile yeryüzü aydınlandı. Ve kitap ortaya kondu. Peygamberler ve şahitler getirildi. Ve onların aralarında onlara zulmedilmeksizin hak ile hüküm verildi.
    70. Ve her nefse (herkese) yaptığının karşılığı ödendi. Ve O (Allah), onların yaptıklarını çok iyi bilir.
    71. Kâfirler, zümre zümre cehenneme sürülürler. Oraya geldikleri zaman, onun (cehennemin) kapıları açılır. Ve onun (cehennemin) bekçileri onlara derler ki: “Size, sizden (sizin aranızdan) olan resûller gelmedi mi ki, size Rabbinizin âyetlerini okusun, bugüne (buraya) geleceğinizi (söyleyerek) uyarsın? (Cehenneme gidenler) dediler ki: “Evet (geldiler).” Fakat azap sözü kâfirlerin üzerine hak oldu.
    72. (Onlara): "Orada ebediyyen kalmak üzere cehennemin kapılarından girin!" denildi. Artık kibirlenenlerin mesvası (kalacağı yer) ne kötü.
    73. Rab´lerine karşı takva sahibi olanlar (cehennemi gördükten sonra) zümre zümre cennete sevkedilirler. Oraya (cennete) geldikleri zaman onun (cennetin) kapıları açılır. Ve onun (cennetin) bekçileri, onlara: "Selâmun aleykum, siz temize çıktınız (aklandınız)
    74. Ve cennetlikler dediler ki: "Hamd, vaadine sadık olan Allah´a mahsustur. Ve (cennetteki) bu yere bizi varis kıldı. Cennette dilediğimiz yerde kalabiliyoruz." (Salih) amel yapanların ecri ne güzel.
    75. Ve görürsün ki, arşın etrafında onu kuşatan melekler, Rab´lerini hamd ile tesbih ederler. Ve onların (cennetliklerin) aralarında hak ile hüküm verildi. Ve (cennetlikler tarafından): "Âlemlerin Rabbine hamdolsun." denildi.